Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1939, Qupperneq 23

21
Hólmavikur. Hefur stungið sér niður yfir sumarmánuðina og fram
á haustið, án þess að beint sé um faraldur að ræða.
ilIiðfí. Gerði lítils háttar vart við sig, en enginn verulegur faraldur að,
Blönduós. Stakk sér niður lítils háttar síðara hluta ársins.
Sauðárkróks. Stingur sér niður allt árið, en enginn faraldur að því.
Ólafsfí. Einstök dreifð tilfelli.
Soarfdæla. Faraldur að haustinu, eins og tíðast er, og virtist vafa-
laust smitandi, eða ekki eingöngu matarbreytingu að kenna.
Akiireyrar. Gert dálítið vart við sig', en aldrei orðið illkynjað eða
núð verulegri útbreiðslu.
Höfðahverfis. Nokkur brögð að þessum kvilla í ágústmánuði á
flrenivík, en svo vægur, að fólk leitaði ekki læknis.
Hiisavikur. Fyrra helming ársins bar ekki á iðrakvefi, en dálítið
seinna partinn og þó einkum í nóvember og desember. Á sjúkraskrám
hef ég talið iðrakvef, þótt ég hins vegar sé á þvi, að þetta hafi verið
einhvers konar blóðsótt.
Oxarfí. Dálítill slæðingur á áliðnu sumri fram á sláturtíð, sem þó,
uldrei þessu vant, ekki magnaðist þá.
Vopnafí. Gerði dálítið vart við sig haustmánuðina sept.—okt. eða
1 sláturtiðinni, svo sem venja er til.
Seyðisfí. Seinni part sumars fór að bera á iðrakvefi. Menn veiktust
skyndilega með 40° sótthita og niðurgangi, sem oftast var blóði
hlandinn.
Norðfí. Gekk sem faraldur mánuðina ágúst—október. Hörð sótt
uieð háan hita og mikilli vanlíðan. Var ósjaldan blóð í hægðunum.
Beyðarfj. Gekk sem faraldur haushnánuðina, og urðu margir þungt
haldnir.
Berufí. Stakk sér niður, en var yfirleitt vægt og læknis lítið vitjað.
Síðu. Gerði ekki vart við sig fyrra misseri ársins, en gekk sem far-
£>Idur í ágúst. Barst með ferðafólki úr Reykjavík, kom aðallega á
gististaði og aðra staði í þjóðbraut. Var bráðsmitandi, og vil ég ekki
tullyrða, að ekki hafi getað verið um blóðsótt að ræða.
Vestmannaeyja. Gerði nokkuð vart við sig. Mest áberandi í slátur-
tíð á haustin, og gæti það að einhverju leyti staðið í sambandi við
uðflutt slátur, svið, sem stundum er farið að slá í (úldna).
Bangár. Stungið sér niður flesta mánuði.
Eyrarbakka. Faraldur í desember. Eðlilegt væri, ef til vill, að láta
Ser til hugar koma, að um blóðsótt hafi verið að ræða hjá ýmsum
hessara sjúklinga eða jafnvel flestum. Ég er þó sannfærður um, að
sýki þessi var venjulegt iðrakvef einungis, og það vægrar tegundar
ineira að segja. Mjög greinlegur munur var á einkennum þessara
sjúklinga og hinna, sem blóðsóttina fengu, og auk þess bar mest á
>ðrakvefinu framan af mánuðinum, en blóðsóttin byrjaði ekki fvrr
en rétt í mánaðarlokin.
Grímsnes. Nokkur væg tilfelli.
Keflavíkur. Stakk sér niður meira og minna allt árið, en þyngdi
Serstaklega í lok ársins og varð tÖluvert útbreidd í árslok. Fylgdu
nuklir verkir, og gekk jafnvel blóð niður af sumum.