Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1939, Side 39

37
Lekandi: Tala skráðra sjúklinga er nú allverulega miklu lægri
en undanfarið, og hefur ekki jafnfátt þessara sjúklinga verið talið
fram síðan 1933.
Sárasótt: Á henni ber aftur nokkru meira en síðastliðin ár.
L i n s æ r i: Síðastliðin 3 ár er þessa kvilla ekki getið, og mun
hann aldrei hafa náð því að verða landlægur.
Hér fer á eftir:
Skýrsla til landlæknis fvrir árið 1939
frá Hannesi Guðmundssyni, húð- o<; kynsjúkdómalækni
í Reykjavík.
Gonorrhoea. Alls koinu til mín 326 sjúklingar með þenna sjúkdóm
á árinu, eða 119 konur og stúlkubörn og 207 karlmenn. Sjúklingarnir
skiptust þannig:
Aldur, ár 1—5 5—10 10—15 15—20 20—30 30—40 40—60 Yfir 60
Konur .......... 3 2 2 25 71 11 4 1
Karlar.......... „ „ „ 29 145 23 10
F y 1 g i k v i 11 a r : Prostatitis acuta 11 sjúkl. Epididymitis 20. Salpin-
gitis 12. Arthritis gonorrhoica 3. Phlegmone gonorrhoicum 3. Skrá-
settir sjúldingar með gonorrhoea hafa verið allmiklu færri en síðast-
iiðin 2 ár. Það mun þó varla stafa af því, að sjúkdómurinn sé veru-
lega í rénun í bænum, heldur öllu frekar af því, að síðan almennt var
iarið að nota hin nýju gonorrhoealyf, uliron og M & B 693, sem eru
injög handhæg í notkun, rnunu margir samlagslæknar ávísa sjúk-
lingum sínum lyfjum þessum sjálfir og senda þá ekki til sérfræðings,
nema illa gangi. Væri mjög fróðlegt að fá samanburð á því, hvort
þessarar breytingar gætir í skýrslum lækna hér í bænum.1) Eins og
á síðastliðnu ári hef ég auðvitað notað mikið ofangreind ljd, bæði á
lækningastofu minni og 6. deild Landsspítalans, og er það augljóst,
;ið lyf þessi eru mikill fengur, frá því sem áður var. Á 6. deild Lands-
spítalans hefur mér talizt til, að notkun lyfjanna hafi stytt legutíma
sjúklinganna um þriðjung. Ég lief orðið þess var, að lyfin hafa alloft
'erið notuð af læknuin hér í bæ eingöngu, og ])á ekki notuð „local“-
meðferð samhliða, eins og þó er ráðlagt af verksmiðjum þeim, er
lyfin framleiða. Það kann að vera, að þetta blessist stundum, en óg
kef oft séð hið gagnstæða. Verður þá síðar að grípa til „local'* með-
ferð ar, og koma þá hin dvru lyf alls ekki að þeim notum, sem annars
hefði orðið. Höfuðókostur þessara lyfja er hið óhóflega verð, sem á
þeim er. Þar sem nálega engir af þeim sjúklingum, sem ókeypis
heknishjálpar njóta, hafa ráð á að greiða þau sjálfir, hefur notkun
lyfjanna óhjákvæmilega í för með sér verulega aukningu á lyfja-
kostnaði til kynsjúkdómalækninga.
1) Arið 1937 skráði kynsjúkdómalæknirinn 70,5% allra skráðra lekandasjúk-
hnga og 88,4% þeirra, er skráðir voru í Rvík, 1938: 66,5% og 81,2% og 1939:
<>6,3% 0g 83,4%.