Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1960, Qupperneq 142

1960
— 140 —
kökkur í annarri höfuðgrein
vinstri kransæðar og gömul stífla
í hinni aðalgrein sömu æðar.
Hægri kransæðin var töluvert
kölkuð. Enn fremur fundust menj-
ar um gamlar breytingar eftir
blóðrásartruflun í hjartanu, svar-
andi til breytinganna í annarri
grein vinstri kransæðarinnar, um-
feðmingsgreininni. Þá fannst
krabbamein í vinstra brjósti.
Banameinið hefur verið hin
skyndilega lokun á vinstri krans-
æð.
6. 6. febr. Karl, 66 ára. Hneig niður
á götu, er hann var á leið í
vinnu að morgni dags. Var hann
þegar fluttur í sjúkrahús, en dó
skömmu seinna, án þess að unnt
væri að taka sjúkraskýrslu af
honum. Ályktun: Við krufningu
fundust menjar um gamlar stíflur
í báðum aðalgreinum vinstri
kransæðar. Auk þess fannst alveg
ferskur blóðkökkur í upptökum
hægri kransæðar, sem ekki hafði
heldur verið heil fyrir. Þessi
stifla hafði gert út af við mann-
inn, þvi að þetta var einasta æðin,
sem var sæmilega víð, og sú, sem
hjartað hafði lifað á í lengri tíma.
7. 9. febr. Karl, 1 árs. Barnið hafði
setið í fangi móður sinnar í bil,
þegar annar bíll rakst á hann, og
skullu bilarnir saman á allmikl-
um hraða. Barnið, sem sat í fangi
móður sinnar, laskaðist mikið á
höfði. Það andaðist um 10 mín.
eftir að það kom í sjúkrahúsið.
Ályktun: Við krufningu fannst
mikill áverki á höfði. Mikið brot
fannst á höfuðkúpunni, þannig að
stór sprunga var í vinstra hvirfil-
og hnakkabeini, og gekk það í
gegnum hægra linakkabein og
kúpubotn, alveg fram að hægra
gagnaugabeini. Þetta brot var
svo mikið, að kúpan gjökti á stóru
svæði. Ekki fannst þó mikið mar
á heilanum, en mikill bjúgur var
í honum.
8. 11. febr. Karl, 10 ára. Drengur
þessi hafði verið að leika sér að
eldi og tekið brúsa með einhverju
eldfimu efni i og hellt úr honum
á eldinn, en þá hafði eldurinn
borizt upp í brúsann og kom
sprenging, þannig að brúsinn
sprakk, og spýttist úr honum á föt
drengsins, svo að hann logaði all-
ur. Nokkurn tíma tók að slökkva
eldinn í drengnum. Var farið með
hann i spítala, en þar andaðist
hann rétt eftir komu. Ályktun:
Við líkskoðun og krufningu fannst
mjög mikill bruni, svo að segja á
allri húð barnsins. Ekkert var
óbrunnið nema fæturnir. Hafði
húðin brunnið mikið og var öll
orðin meira og minna stökk af
brunanum, þó að ekki væru alls
staðar brunablöðrur og sár. Þessi
mikli og skjóti bruni Oefur fljót-
lega leitt til bana.
9. 16. febr. Karl, 56 ára. Maður þessi
hafði fyrir hálfu öðru ári gert
tilraun til að skjóta sig í höfuðið.
Skotið geigaði, en kúlan sat eftir
í processus mastoideus. Upp úr
þessu var maðurinn mjög ruglað-
ur og órólegur og lá í tvo mánuði
i sjúkrahúsi. Ekki segir af honum
síðan fyrr en 7. febr. þ. á., að
komið var að honum meðvitund-
arlausum í herbergi sinu. Var
hann fluttur i sjúkrahús, raknaði
fljótt við, og voru engar lamanir
finnanlegar. Hann var æstur og
órólegur. Hinn 13. febr. varð hann
aftur meðvitundarlaus, og hiti for
upp i 41°, og lézt hann 15. febr.
í sjúkraskrónni var tekið fram, að
ekkert innskotsop hefði sézt, en að
neðra hægra augnalok hefði verið
bláleitt. Augnlæknir fann blæð-
ingu í corpus vitreum hægra auga,
en utan á gagnaugabeini, ofan og
aftanvert h. m., fannst aðskota-
hlutur á rgmynd, ca. 1 cm á lengd,
og líktist útflattri blýkúlu. Álykt-
un: Við krufningu fannst allmiku
blæðing i fremsta hluta hægra
heilahvels, og hafði heilayfirborð-
ið sprungið þar og blætt yfir alj
heilayfirborðið. Samvextir og ut-
lit veggjarins í blæðingaholinu
bentu til þess, að þarna hafi ven
gamalt drep, emollitio, í heilan
um, og hafi blætt inn í það. Gæ '
það komið heim við, að skoti
i