Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1960, Qupperneq 172

1960
— 170 —
dowsbreytingar, en eðlilega kirtilbygg-
ingu.
Alcoholrannsóknir voru gerðar á
blóði og magainnihaldi (próf. J.
Steffensen):
í blóði fannst 1.39%e.
í maga fannst 1.35%».
Sýnir þetta, að konan hefur verið
undir áhrifum áfengis, er hún lézt.“
..., sérfræðingur í sýkla- og ónæmis-
sjúkdómum, heimilislæknir A. heitinn-
ar, kom fyrir sakadóm Reykjavíkur
21. október 1961, og er framburður
hans bókaður á þessa leið:
„Frá þvi á árinu 1954 hefur vitnið
verið heimilislæknir kærða og konu
hans, Á. H-dóttur. Það kveðst aldrei
hafa verið kvatt á heimili þeirra vegna
misþyrminga kærða á eiginkonu hans,
Á. heitinni H-dóttur.
Vitnið segir, að allan þann tíma, sem
Á. heitin var undir læknishendi þess,
hafi grunur leikið á, að hún hefði verið
með sár í skeifugörn, enda fékkst það
staðfest á röntgenmynd, sem tekin var,
er hún var lögð inn á Bæjarspítalann,
en hvaða ár það var, man vitnið ekki,
en það mun hafa verið árið 1959 eða
1960. Á árinu 1956 var Á. heitin lögð
inn á Landspitalann til rannsóknar
vegna meltingartruflana, taugaveiklun-
ar og óþæginda frá hjarta. Á árinu
1959 fundust greinilegar truflanir á
hjartastarfsemi Á. heitinnar.
Vitnið segir Á. heitina hafa verið
búna um langan tima að nota allmikið
magn af róandi lyfjum og kvalastill-
andi lyf með köflum vegna óþæginda
frá magasjúkdómi hennar og tauga-
truflun.
Vitnið getur þess, að Á. heitin hafi
ætíð, eftir þvi er það bezt viti, tekið
lyf rétt eftir forskrift. Það sér í dóm-
inum lyfjaglas það með lyfjahylkjum
í, sem lagt hefur verið fram og þing-
merkt nr. 6.
Kannast það við að hafa gefið 4.
heitinni lyfseðil fyrir lyfi þessu, og er
ekki annað að sjá af lyfjahylkjum
þeim, sem nú eru i glasinu, en hún
hafi tekið lyfið alveg eftir forskrift.
Lyfið er afgreitt í apóteki 22. sepi.
1961, og voru þá 30 hylki í glasinu,
en nú eru eftir 10, en skv. lyfseðli
átti að taka 1 hylki tvisvar á dag.
Vitnið kveðst aldrei hafa orðið vart
við óreglu á heimili kærða og konu
hans, er það kom þangað.
Vitnið segir kærða fremur litið hafa
leitað til sín, þó kom hann í nokkur
skipti til þess út af smávægilegum
hlutum, kvartaði undan meltingar-
truflunum, sem ekki reyndust á neinn
hátt af alvarlegum uppruna.
Lyf það, sem er i greindu glasi, er
vægt, taugaróandi lyf, og kveður vitn-
ið, að i langflestum tilfellum sé þvi
haldið fram, að ekki sé skaðlegt að
gefa það i sambandi við áfengisneyzlu,
en lyf þetta er að vísu nýlega komið á
markaðinn og ekki mikil reynsla feng-
in af því enn. Fullt nafn lyfsins er;
7-chloro - 2 - methylamino-5-phenyl-3H-
1.4-benzodiazepine 4 oxyde hydro-
chlorid.
í hverju hylki, sem vitnið gaf Á.
heitinni recept fyrir, eru 10 milli-
grömm.
Vitnið getur þess, að verzlunarheiti
lyfsins sé Caps. librium, eins og fram
kemur á lyfjaglasinu.“
..., sérfræðingur í handlækningum,
Reykjavik, hefur við framhaldspróf i
málinu gefið svo hljóðandi læknis-
vottorð, dags. 26. marz 1962:
„Undirritaður hefur, skv. beiðni
verjanda H. R. M., athugað gögn þau,
sem fyrir liggja varðandi dauða Á.
H-dóttur hinn 1. október 1961.
Af krufningarskýrslu má ráða, að
höfuðorsök að dauða hafi verið mikl-
ir áverkar á lifur hinnar látnu.
Lifraráverkar geta verið beinir
eða óbeinir. Með beinum áverka er
átt við, að eitthvað stingist inn í lifr-
ina utanfrá, t. d. eggjárn, og særi hana
þannig. Með óbeinum áverka er átt.
við, að högg utanfrá á brjóst eða
kviðarvegg valdi því, að svo mikd
hreyfing kemst á lifrina, að hun
springur eða rifnar frá festum sínum.
Iiér hefur því verið um óbeinan áverka
að ræða.
Tiltölulega lítil högg geta valdið
minni háttar óbeinum áverka á lifur>
einkum ef hún er stækkuð vegna sjúk-
dóma eða af öðrum ástæðum, svo sem
óhóflegri áfengisneyzlu um langt skeið.
Til að framkalla svo mikinn lifrar-
áverka, sem lýst er i fyrrnefndri kruf n-