Strandapósturinn - 01.06.1988, Qupperneq 97

þróun. Sömu sögu má víst segja um þróun ljósa frá grútarlampa
til rafljósa.
Sama haustið og rafmagnið kom settum við ljós í íjárhúsin, en
þau eru rúmlega 100 m frá bænum. Við áttum sléttan girðingarvír
í annan þráðinn í loftlínuna, en á móti notuðum við gaddavír. Það
var mikið tjasl, en nú varð að fara varlega í fjármálum. Þvottavél
kom 1944 og súgþurrkun 1947 með rafmótor, sem einnig var
notaður til að saga með, en til þess var hann of kraftlítill. Frystivél
kom 1949 og gengur hún enn.
Á tímabili hlóðum við mikið af rafgeymum, sem voru notaðir
við útvarpstæki hér á þessu svæði. Við fengum 300 kr. framlag frá
Ríkisútvarpinu fyrir að veita þessa þjónustu. Það munaði um það
upp í kostnaðinn við að byggja rafstöðina.
Nýja rafstöðin
Eg spurði ábyrga aðila á seinni hluta sjöunda áratugarins hvort
rafmagn frá samveitu væri væntanlegt hingað. Eg fékk ekki
ákveðið svar. Ibúðarhúsin voru orðin tvö hér og rafmagnið alltof
lítið til að fullnægja þörfum tveggja heimila. Eg sagði þeim, sem
með rafmagnsmálin fóru, að ég væri að hugsa um að byggja aðra
rafstöð. Þeir sögðu sem satt er að slíku fylgir alltaf nokkur áhætta.
En ég hugsaði sem svo að ég ætti innstæður, sem nægðu til að
byggja stöðina, og gæti eins fleygt þeim í ána eins og að láta
verðbólguna stela þeim frá mér.
I rafmagnseftirlitinu fékk ég ágæta fyrirgreiðslu með útvegun á
ýmsu sem þurfti til að byggja stöðina að ógleymdum góðum
ráðleggingum. Við þurftum því enga fagvinnu að fá. Eiríkur
Björnsson, sá sem skoðaði virkjunarskilyrði hér 1929, smíðaði
fyrir mig túrbínuna. Hún var ódýr. Kostaði 55 þúsund kr.
Við steyptum stíflu í Þambá kippkorn fyrir ofan gömlu stöðina.
Svo var líka steypt stöðvarhús. Þessi steypa var ekki minni en við
gömlu stöðina. Þrýstivatnspípan er 40 m löng og fallhæð 6 m.
Mesta vatnsnotkun er 160 1 á sek. Loftlína er heim á rekaviðar-
staurum. Dynamórinn er 6 kv. og 220 v. riðstraumur. Rafstöðin
var gangsett 10. nóv. 1970 og kostaði 150—160 þúsund í útborgun.
95