Læknaneminn - 01.10.1995, Qupperneq 136

ABSTRAKTAR
the potential of producing secondary hyperparathyroidism, due to low
extracellular fluid ionized Ca2+ concentration, a known risk factor of
accelerated bone loss in able bodied subjects. Elevated levels of
parathyroid hormone causes further bone loss by stimulating
osteoclastic bone resorbtion. Involved in this pathogenic process is also
reduced osteoblastic activity. Combined this causes net negative balance
of bone homeostasis. Documented in the SCI population is reduced
level of vitamin D in serum, which may be a substantial factor in
causing this pathogenic process.
Materials and Methods: A pilot study is presented here, with
pharmacological intervention with supplementation of calcium (1500
mg/d) and vitamin D metabolites, low dose (800 i.u./d vitamin D) which
proved inefficient in raising vitamin D blood levels. We instituded
therefore to give higher dose (50pg/twice a week, Calderol (25-OH-
vitamin D)) on future subjects and hope that it may prove to be helpful
in reverting secondary hyperparathyroidism to normoparathyroid or
depress normoparathyroid levels and thereby decelerating this
accelerated bone loss process to a pattern simulating normal aging
process.
Results: Preliminary results, in 9 subjects (veterans), on whom we
ran the protocol with vitamin D preparation, identified from previous
screening tests and therefore proved vitamin D deficiency from that
time, suggests that the low dose vitamin D preparation given did not
raise serum 25-OH cholecalciferol significantly in any of the subjects,
thereby not elevating Ca2+ blood levels and depressing PTH Ievels as
expected. For further evaluation a screening of a group of 40 patients
(non-veterans) who were selected from hospital records, being eligible
for the study, not having factors that may interfere with vitamin D
metabolism, as well as depending on Iocation of residency and
preferably black and male to have comparison with the veteran
population. A total of 26 of screens are represented herein, since not
all have had their PTH and 25-OH cholecalciferol measured yet. The
screen population (of 26) mean age is 33.4y ± 10.5y (mean ± SD),
duration of injury (DOI) 5.33y ± 7.07y, range: 4 months-26 years.
Additional statistical values of screening population are such as: in 25-
OH cholecalciferol 13.26 ± 6.95 ng/mL, in intact PTH 32.5 ± 17.95
pg/mL, total Ca 9.21 ± 0.33 mg/dL.
Results of screening find as much as 30% of subjects with
deficiency of vitamin D (deficiency defincd as undetectable by the RIA
used) and altogether as much as 68% below normal range. One patient
was found with absolute secondary hyperparathyroidism and two were
marginal. Ionized calcium measurements were not reliable for
interpretation of hypocalcemia because of technical failure.
Conclusions: We hope that higher dose in the form of 25-OH
cholecalciferol (Chalderol) will prove efficient in elevating vitamin D
blood levels of those who were found deficient and consequently
ionized calcium, a prerequisite for lowering PTH and indirectly
stimulating bone forming cells, ostoeoblasts, to deposit calcified.
FRAMLEIÐSLA CYSTATINS C í SLÉTTVÖÐVAFRUMUM.
Ingvar H. Ólafsson1.
Finnbogi R. Þormóðsson2, Anna Vachunova2, Hannes Blöndal2.
'LHÍ, 2Rannsóknarstofa í líffærafræði.
Inngangur: Til er á íslandi sjúkdómur er nefnist arfgeng
heilablæðing (Hereditary Cystatin C Amyloidosis eóa HCCA).
Sjúkdómurinn erfist ókynbundió ríkjandi. Afleiöingar sjúkdómsins eru
síendurteknar heilablæöingar, meö meiri eöa minni brottfallseinkennum,
sem leiða sjúklinginn aö lokum til dauða. Sjúkdómnum fylgir söfnun
próteinútfellinga (mýlildi) í æðaveggi í heila og afleiðingin er rof á
æöunum. Mýlildisefnið er stökkbreytt afbrigöi af cystein próteasa-
hemlinum cystatini C. (Ljóssmásjárathuganir á heilaæðum sjúklinga
þar sem litað hefur verið fyrir cystatini C, hafa sýnt að próteinið virðist
falla út á milli vöðvafrumnanna.)
Nýlegar rannsóknir benda til þess að uppsöfnun á beta-
próteinútfellingum í heilaæðar Alzheimcr- sjúklinga veröi innan
sléttvöóvafrumna. Þessi nióurstaða er byggó á rafeindasmásjárskoðun
og Ijóssmásjárskoðun á mótefnalituöum æöum. Rafeindasmásjármyndir
af heilaæóum HCCA-sjúklinga sýna samskonar breytingar, og bendir
þaö til þess að í HCCA-sjúkdómi sé einnig um uppsöfnun innan
sléttvöðvafrumna aö ræða.
Tilgangur rannsóknarinnar var að þróa aðferð til að einangra og
rækta sléttvöðvafrumur úr naflastrengsbláæðum með það fyrir augum
að kanna hvort frumurnar mynduóu cystatin C.
Efniviöur og aðferðir: Notuð var kollagenasalausn til aó einangra
sléttvöðvafrumur úr naflastrengsbláæð. Frumurnar voru settar í
DMEM-æti + 10% kálfafósturssermi (FBS) á 30 mm ræktunardiska og
voru ræktaðar í 2-3 daga í hitaskáp. Ætinu var safnaö af þeim, þaö
díalýseraó, frostþurrkað og rafdregið á gel og pappír. Gelið var litaö
fyrir próteinum með Coomassie bláum en pappírinn mótefnalitaður meö
AP-litunaraðferðinni (Alkaline Phosphatase) fyrir cystatini C.
Sléttvöðvafrunium var einnig safnaö eftir ræktun, þær leystar upp og
próteinin úr þeim rafdregin á gel og pappír. Litað var svo fyrir
próteinum og cystatini C. Að auki voru sléttvöðvafrumurnar festar á
ræktunardiskunum og þær mótefnalitaðar með Avidin-Biotin og
núrskinslitarefnum fyrir alfa-actini sem er sléttvöðvafrumu sérhæft
prótein, desmini og cystatini C. Til viðmiðunar voru hafðir fibróblastar
og æðaþelsfumur. Samhliða þessu voru sermisprótein úr kálfafóstri
(FBS), fullorðnum nautgrip, naflastreng og fullorðnum manni rafdregin
og mótefnalitað fyrir cystatini C. Einnig voru sléttvöðvafrumur hafðar í
ræktun í lengri tíma og nokkrir þættir athugaðir m.a. var sett sermislaust
æti á þær og könnuð viðbrögð þeirra við því.
Niöurstööur: Við mótefnalitun á cystatini C í serminu kom fram
mjög áveðið band af próteininu hjá manna- og
mannanaflastrengsserminu. Hins vegar kom engin litun fram hjá
kálfafósturs- eða nautgripaserminu. Með þaö fyrir augum var hægt að
útiloka að cystatin C í serminu sem var á frumunum í ræktuninni myndi
mælast, væri það til staðar. Mótefnalitunin á festu frumunum var
gerö til að sýna fram á að um sléttvöðvafrumur væri að ræða. Mjög
áberandi litun var fyrir alfa-actini hjá sléttvöövafrumunum. Litun varð
einnig fyrir cystatini C og desmini hjá þessum frumum. Mótcfnalitun
fyrir cystatini C á rafdregnum próteinum úr sléttvöðvafrumunum
sjálfum sýndi band á því svæði sem búast mátti við cystatini C.
Frumurnar þurfa sermi til þess að ná aö festa sig en eftir það dafna
þær vel í ætinu M199 án sermis en þaö er ríkara af ýmsum þáttum en
DMEM.
Efnisskil: í ljósi þess aó cystatin C finnst í sléttvöóvafrumum úr
naflastreng sem væri líklegt að sléttvöðvafrumur í heilaæðum gerðu
líka, og rafeindarsmásjármyndir hafa gefið til kynna útfellingar í nánasta
umhverfi frumnanna, veröur að teljast líklegt aö sléttvöðvafrumurnar
sjálfar myndi þaö cystatin C sem sem fellur út í æðum HCCA-sjúklinga.
Það yröi því næsta skref að rækta sléttvöðvafrumur úr heilaæðum ekki
HCCA-sjúklinga og kanna framlciðslu þeirra á cystatini C. Þá yrði
einnig áhugavert að kanna áhrif sermis á framleiðslu þeirra á próteininu.
Með þau gögn í höndunum er svo hægt að bera saman niðurstöður úr
ræktunum á sléttvöðvafrumum úr heilaæöum HCCA-sjúklinga. Á þann
hátt er hægt að nálgast þann meinferil sem á sér stað hjá sjúklingum
meö arfgenga heilablæðingu.
126
LÆKNANEMINN 2. tbl. 1995 48. árg.