Úrval - 01.06.1962, Síða 151

HVAÐ ER KONA AÐ GERA HÉR?
159
IMngj ÓTTIN fyrir innan járn-
I|£|| tjaldið var myrk og köld.
shI! Nokkrum stundum fyrir
dögun gaf leiðsögumaðurinn okkur
merki um að leggjast niður í fönn-
ina. að það mætti mikið vera ef
varðliðar hefðu ekki leitað í skjól
bak við hana. „Verið kyrr hérna“,
sagði hann. „Ég svipast um“.
Þótt við færum eingöngu líknar-
erinda, urðum við að vera við öllu
búin. Ég var í fylgd með tveim
ungverskum frelsisliðum, sem ég
þekkti einungis sem Oli og Ferri,
og við vorum komin langt inn fyr-
ir landamærin. Þetta var þann 6.
desember 1956, skömmu eftir að
rússneski herinn hafði kæft ung-
versku frelsisbyltinguna blóði og
ungverskar fjölskyldur flýðu land
þúsundum saman. Við höfðum far-
ið inn yfir landamærin frá Austur-
riki og bárum byrðar af lyfjum,
sem flóttafólkinu voru nauðsynleg;
einkum börnunum, sem mörg
veiktust af lungnabólgu á flóttan-
um vegna næturkuldanna.
Oli var leiðsögumaður okkar. Á
meðan hann var í könnunarferð
sinni, stóðum við Ferri upp sem
snöggvast til að berja okkur. í
sömu svifum var eldflaug skotið
upp á bak við heystæðuna; hún
sprakk hátt í lofti yfir höfði okkar,
umhverfið baðaðist skæru ljósi og
um leið kváðu skothvellir við frá
heystæðunni. Ég fleygði mér flatri
niður í snjóinn, andartaki síðar
vorum við Ferri umkringd fjórum
hermönnum, vopnuðum rifflum og