Úrval - 01.06.1962, Blaðsíða 74

Úrval - 01.06.1962, Blaðsíða 74
82 ÚRVAL augljósu mótsögnum í frásögnum þeirra, í stað þess að áður höfðu menn lesið þau með hefðbundinni guðhræðslu, án gagnrýni. f stað þess, að tilraunirnar beindust að því áður að samræma frásagnir þeirra um líf Jesú, var nú lögð á- herzla á fjölbreytni þessara frá- sagna. Þessum rannsóknum hefur verið haldið áfram til þessa dags, og þær halda enn áfram eins kröftug- lega og nokkurn tíma fyrr. Eins og oft hefur komið fram við vísinda- rannsóknir, hefur það sýnt sig hér, að vandamálin hafa aukizt og lausn þeirra orðið því erfiðari, sem lengur hefur verið að þeim unnið. Sem dæmi má nefna, að £ ljós hefur komið, að ekki má skoða upphaf kristninnar sem einstakan atburð. Það verður aðeins skilið, sé það skoðað í Ijósi hins sögulega umhverfis. Þetta þýðir auknar ná- kvæmar rannsóknir á stjórnmálum og hagfræðilegu og menningarlegu ástandi Gyðinga, Grikkja og Róm- verja á tímabilinu frá 100 f. Kr. til 200 e. Kr. Og rannsóknarefnið hef- ur stöðugt aukizt, vegna funda fornleifafræðinga. Af þeim eru á síðari árum merkastir fundirnir við Dauðahafið og Koptaritin, sem fundust við Nag Hammadi. Og þó, þrátt fyrir það, að vafa- málin verða stöðugt margbreyttari og þótt margar ráðgátur séu enn óleystar, er samt hægt að stað- hæfa ýmislegt um þekkingu vora á Jesú frá Nazaret sem sögulegri persónu. II. Fyrst munum við staðhæfa, af þvf að það er hafið yfir ailan efa og rökræður, að Jesú frá Nazaret hefir í raun og veru lifað hér á jörðu. Þetta er nauðsynlegt að taka fram, vegna þess, að sú skoðun kom fram í byrjun þessarar aldar og var fylgt úr hlaði af töluverðri skarpskyggni og augljósum lær- dómi, að Jesús væri sköpun goð- sagna. Fullyrðing þessi er stundum sett fram enn í dag af hálfmennt- uðu fólki. Sannsöguleg tilvist Jesú er greinilega staðfest af hinum róm verska sagnaritara Tacitusi, sem var heiðinn og augljós óvinur kristninnar. Snemma á annarri öld skrifar hann um ofsóknir Nerós á kristna menn (64 e. Kr.). Þar segir hann: „Kristur, sá sem nafn þeirra er dregið af, hafði verið dæmdur til dauða á ríkisstjórnarárum Tíberí- usar, með dómsorði Pontíusar Pílatusar landstjóra, og þessi hættulega hjátrú var stöðvuð í bili aðeins, þar til hún brauzt út á ný, ekki aðeins í Júdeíu, heim- kynni sjúkdómsins, heldur lika í sjálfri höfuðborginni (þ.e. Róm).“ Svipaðs eðlis og þessi óvinveitti vitnisburður, hefur án efa verið frásögn Jóseps, sagnfræðings Gyð-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168
Blaðsíða 169
Blaðsíða 170
Blaðsíða 171
Blaðsíða 172
Blaðsíða 173
Blaðsíða 174
Blaðsíða 175
Blaðsíða 176
Blaðsíða 177
Blaðsíða 178
Blaðsíða 179
Blaðsíða 180
Blaðsíða 181
Blaðsíða 182
Blaðsíða 183
Blaðsíða 184
Blaðsíða 185
Blaðsíða 186
Blaðsíða 187
Blaðsíða 188
Blaðsíða 189
Blaðsíða 190
Blaðsíða 191
Blaðsíða 192

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.