Goðasteinn - 01.09.1963, Blaðsíða 8

jókst það frá ári til árs. Nokkur fyrstu árin önnuðust báðir Víkur-
bændur, faðir minn og Þorsteinn Jónsson, hreppstjóri í Norður-
Vík, afgreiðslu á þessum vörum. Faðir minn keypti borgarabréf
árið 1890. Hafði hann þá að vísu rekið verzlun í fremur smáum
stíl allt frá 1884. Þess gat hann við mig, að mágur hans, Sigurður
Ólafsson, sýslumaður á Kirkjubæjarklaustri, hefði sagt sér, að
ekki gæti þetta gengið þannig að hafa ekki verzlunarréttindi.
Upp úr þessum pöntunum myndaðist svo kaupfélag, er stofnað
var hinn 29. október 1892, og samin lög fyrir félagið. Formaður
var kosinn Guðlaugur Guðmundsson sýslumaður, Kirkjubæjar-
klaustri, en faðir minn kosinn framkvæmdarstjóri. Félag þetta
var skírt Kaupfélag Vestur-Skaftfellinga. Lög þessa félags voru
ákaflega ströng. Allar útfluttar vörur voru metnar, og ef þær
stóðust ekki matið, hvíldi öll ábyrgðin á framkvæmdarstjóra. Þá
var ákveðið, að þeir sem pöntuðu vörur, yrðu að setja tryggingu
fyrir pöntunum sínum með loforðum um innlegg í afurðum. Deild-
arstjórar voru í öllum hreppum sýslunnar og einnig undir Austur-
Eyjafjöllum. Þeir innheimtu nokkuð, en aðalinnheimtan hvíldi þó
ætíð á föður mínum.
Ég fylgdist vel með þessum pöntunarvörum, er kom fram á
árið 1895. Þá var ég sem næst 12 ára og byrjaði um það leyti að
hjálpa til, var fyrst í smásnúningum og síðan við afgreiðslu á
pöntunarvörum. Menn voru mjög vandlátir, vildu fá góða vöru
og nákvæmlega það, sem þeir pöntuðu. Mér er minnisstætt með
vefjargarnið, sem kom í enskri vigt (libs) og vó aðeins 453 grömm.
Sumir voru það kröfuharðir, að fá sitt pantaða pund, að það
varð að taka af annarri hespu til að fuligera pundið, og vildi
garnið með þessu fara í flækju. Vín pöntuðu bændur hjá félaginu,
og man ég, að ég mældi oft á trékútana bæði spíritus og romm,
er mér fannst angandi góð lykt af.
Faðir minn lét af framkvæmdarstjórn félagsins 1898, eða eftir
sex ára starf. Þessi ár hafði hann jafnframt verzlað fyrir sinn
eigin reikning. Eftir að hann hætti, var kosin ný stjórn í félag-
inu, og var formaður hennar séra Magnús Bjarnarson á Prest-
bakka, og framkvæmdarstjórar minnir mig að hafi verið þeir
Þorsteinn Jónsson í Norður-Vík og Einar Brandsson á Reyni. Um
6
Goðasteinn