Goðasteinn - 01.09.1963, Blaðsíða 70

Þórður Tómasson:
Sagnaþœttir
I. iii'liipiiLíii frii Austurfjiillimi
Erlcndur Sigurðsson frá Varmadal í Kjós bjó í Svaðbæli undir
Eyjafjöllum á fyrra hluta 19. aldar, liðtækur maður og góður
bóndi. Hann var kvæntur Þórdísi Jónsdóttur frá Raufarfelli.
Um aldaraðir sóttu Eyfellingar sjó af harðfengi og kappi. Gengu
jafnan mörg skip úr Eyjafjallavörum. Laust eftir 1820 var Erlendi
í Svaðbæli falin formennska á skipi. Getur hans þannig í for-
mannavísum 1825:
Á Svaðbæli Erlendur
ýmsum mönnum fremur,
hagur, gætinn, hugglaður,
hlunnajó vel temur.
Skip Erlends var góður sexæringur, skipaður 12-14 mönnum,
sumum langt að komnum. Fjöldi utansveitarmanna var þá i
skiprúmi hjá Fjallamönnum. Nefndust þeir viðliggjarar.
Nú skal nefna til sögunnar Þorgils Jónsson, er bjó á Rauðnefs-
stöðum á Rangárvöllum, merkan bónda og mikilhæfan. Hafa
margar sögur af honum gengið allt til þessa dags. Hann réðist
háseti til Erlends í Svaðbæli og reri hjá honum nokkrar vertíðir.
Oft voru frátök við sjóinn svo dögum og vikum skipti. Hélt
Þorgiis þá heim til sín og beið þar gæfta. Hann var dulvitur og
veðurglöggur svo að orð var á gert.
Erlendur átti skipshróf við Steinahelli, framan við engjagarð-
inn. Ofan við garðinn var alfaravegur.
1 byrjun vetrarvertíðar 1831 gerði hæga norðankælu. Bjóst Þorgils
68
Goðasteinn