Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1965, Qupperneq 42

46
ÁRBÓK FORNLEIFAFÉLAGSINS
bein, m. a. nokkrar tennur, fundust á strjál-
ingi hér og hvar, og aftarlega í mannsgröf-
inni, 15—20 sm frá botni, voru tveir bútar
úr lærleggjum lagðir í kross, líkt og af ásettu
ráði. Beinin eru úr miðaldra konu. Nær
vesturenda fundust saman 25 sörvistölur á
grafarbotni, ein kringlótt úr rafi og dreginn
í hana hringur úr tvöföldum snúnum silfur-
vír, hinar allar úr gleri, ein ljósblá með 5
skorum, 15 dökkbláar (ein tvöföld, ein þre-
föld), 7 ljósgrænar (mikið tærðar), og loks
ein mikið skemmd, sem ekki er auðið að
segja, hvernig verið hefur (26. mynd). Með
perlunum var lítill einfaldur hringur úr
bronsi, og rétt aftan við þær í gröfinni smá-
töng (pinsett) úr járni, með vefnaðarförum
á, 6,7 sm að lengd (ekki getur kallazt alveg
öruggt að greina þetta sem smátöng, gæti
kannske verið svipt af einhverju). Til fóta í
gröfinni, niðri á botni, var hrúga af gler-
höllum (kalsedónum), alls 58, flestir smáir,
en sumir stærri og lagskiptir. Loks fannst í
gröfinni dálítill moli af bývaxi, að því er
Atvinnudeild Háskólans telur,1 flatur og
tungumyndaður, tæpir 4 sm að lengd.
10. kuml var syðst og vestast og sneri SV-
NA. Grjótlag ofan á. í því höfðu verið heygð-
ir maður og hestur, maðurinn í vesturenda,
og hesturinn til fóta (27. mynd). Hrossgröf-
in var aðskilin frá mannsgröfinni með greini-
legu hafti og var auk þess grynnri. Báðar
til samans voru grafirnar 4 m að lengd, þar
af mannsgröfin 2 m; hún var 70 sm á breidd
og 80 sm djúp með báðum bökkum, en í miðju
var hún grynnri, um 70 sm, og var líkt og
21,. mynd. Ytra-Garöshorn, 8. kuml; spjót. Um 1:8.
i Óskar B. Bjarnason efnafræðingur efnagreindi sýnishorn af vaxinu og ákvarð-
aði eftirgreind atriði: Bræðslumark 63-64° C; Joðtala 8,2; Sýrutala 20,5; Sápu-