Eimreiðin - 01.01.1918, Blaðsíða 70

70
HELJARTÖK MIÐALDAVELDANNA [Eimreiðin
stólsins og frelsað borgina frá gripdeildum. Nú, þar sem
við engan getum fundið, sem betur sé hæfur til að stjórna
kirkjunni og þessari borg, þá kjósum vér, kardínálar og
biskupar, hann í einu hljóði fyrir hirði og biskup sálna
vorra.“ Ógurlegu fagnaðarópi laust upp við þessi orð. Hildi-
brandur var tekinn og borinn á herðum til Péturskirkj-
unnar og settur á páfastól með allri viðhöfn.
Vafalaust hefir Hildibrandi ekki komið það á óvart,
að hann yrði kosinn páfi eftir Alexander liðinn. En þessu
hefir hann ekki búist við. pessi kosning, svona löguð,
kom í bága við hans eigin páfavals-ákvæði. Og mjög lik-
legt, að hann hefði látið kjósa einhvern annan, enn þá
einu sinni, ef hann hefði ráðið. pað hefir þá grunað, sem
vildu hafa hann að páfa, og því tekið þetta ráð, að svíkj-
ast svona að honum.
En úr þvi sem komið var, lét Hildibrandur svo vera.
Kirkjan var búin að ná miklum styrk, enda reyndi nú
bráðlega á þolrifin. Hildibrandur gerði menn á fund Hin-
riks IV, til þess að boða honum þessi tíðindi. Honum var
reyndar sama hvað Hinrik segði uin það, en þó var á-
kjósanlegt, að halda nokkurn veginn frið við hann fyrst
um sinn. Hann beið ekki eftir svarinu, heldur tók þegar
til starfa. Og þó að hann væri ungur i embættinu greip
hann stjórnartaumana ekki mjög viðvaningslega. Hann
sendi legáta í allar áttir, ritaði bréf og gaf úrskurði. Og
enginn var i nokkrum vafa um, að nú var hafin viðureign
upp á líf eða dauða.
pegar þessi tíðindi spurðust til hirðarinnar þýsku, varð
alt á tjái og tundri. Flestir lögðu fast að Hinriki að ónýta
kosninguna, og slökkva svo neistann í byrjun. Hinrik var
efablandinn. En þó varð það úr, að hann krafðist reikn-
ingsskapar og skýringa af Hildibrandi Hann svarar um
hæl, segir að honum hafi verið þröngvað í embættið, og
hann hafi sýnt vináttu sína í garð Hinriks í því, að bíða
með innsetning sína eftir úrskurði hans. Hinrik tók þessa
skýringu gilda. En sannleikurinn var sá, að Hinrik gat
ekkert gert, Hildibrandur var skömmu síðar settur inn, og