Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1948, Side 59

eru um 220 sm. í þeiVri fjarlægð mundi einnar
gráðu skekkja í miðun, sem búast má við að geti
átt sér stað að nóttu til, valda 3,8 sm. skekkju
í staðarákvörðun, eða svipaðri vegalengd og frá
Garðskagavita að ljósabauju nr. 2 í Faxaflóa.
Skip, sem teldi sig vera við baujuna eftir Consol
miðunum, og treysti þeim í blindni, gæti því
verið um það bil að stranda á Garðskaga.
Yztu takmörk geirans mundu liggja út yfir
Mánareyjar og Grímsey að norðan, en að sunn-
an skammt fyrir austan Vestrahorn. Á báðum
þeim stöðum eru frá Eiðum um 120 sm. til
sjávar, einnar gráðu skekkja mundi því valda
þar 2,1 sm. skekkju í staðarákvörðun, en 5 gráðu
skekkja 10,5 sm.
Væru miðanir frá þessum vita notaðar í sam-
bandi við annan vita lengra í burtu, t. d. á Lo-
foten, eins og H. Ií. virðist hugsa sér í framtíð-
inni, yrði útkoman enn verri, því það eru um
900 sm. til Vestfjarða, og einnar gráðu skekkja
á þeirri vegalengd veldur 15,7 sm. skekkju í
staðarákvörðun.
Að þessu athuguðu hlýtur að verða ljóst, að
Consol aðferðin til staðarákvarðana getur eng-
an veginn talizt mjög nákvæm.
Greinarhöfundur segist hafa fengið gott tæki-
færi til að athuga gagnið, sem hafa má af Con-
sol radíóvitunum, og virtist hónum mjög auð-
velt að ákveða stað skipsins, og var hann fljót-
ari að því en skipstjórinn. En það er galli, að
loftskeytamaðurinn segir ekkert um, hvaða tæki
skipstjórinn hafi notað til sinna mælinga, né
heldur hvernig staðarákvörðun hans hafi borið
saman við Consol staðarákvörðunina.
Ég get upplýst H. H. um það, að eg liefi einnig
haft tækifæri til að gera Consol staðarákvarð-
anir og bera þær saman við raunverulegan stað
skipsins, og hefur alltaf reynzt talsverður mun-
ur þar á. Síðast hinn 15. október gerði ég eina
slíka staðarákvörðun suður af Lindesnes í Nor-
egi, og reyndist ónákvæmni vera 7,5 sm. Van-
ur loftskeytamaður taldi merkin frá stöðvunum
(Stavanger og Bush Mills), svo ekki var um að
ræða klaufaskap leikmannsins við að greina
merkin. En það hlýtur H. H. og aðrir, sem hlust-
að hafa á Consol stöðvar að vita, að oft er illt
að greina merkin um það bil sem skiftir frá
punktum í strik (eða öfugt) og missast því e.
t. v. 2—3 merki, og verður jafnvel að gizka á,
hvort úr hafi fallið punktar eða strik. Eykur
það enn á ónákvæmnina, þar sem hvert merki
tekur yfir % gráðu.
H. H. telur áreiðanlegt, að skipstjórnarmenn,
sem hlustuðu stöðugt á Consol vitana, og hefðu
radar til að fylgjast með umferðinni kringum
Aflinn innbyrtur.
£mœlki
Þá er það sagan um Skotann, sem læddist út á hlað
á aðfangadagskvöldið, hleypti úr byssu, kom síðan inn
til barna sinna og sagði, að jólasveinninn, sem ætlaði
að konia með jólagjafirnar, liefði framið sjálfsmorð.
★
Þegar hinn frægi tónlistarmaður, Sergei Raehmanin-
off, var unglingur, lék hann einhverju sinni við liljóm-
leika klaver-þáttinn í Kreutzersónötru Beethovens.
Koma þar fyrir margar og langar þagnir. Þegar ein-
hver lengsta þögnin kom, stóð upp öldruð frú, vék sér
að Rachmaninoff og hvíslaði: „Leiktu heldur eitthvað
sem þú kant, piltur minn“.
sig, gætu siglt öruggir um höfin, jafnvel með
byrgt fyrir alla glugga.
Slíkri fullyrðingu sem þessari, hefði frekar
mátt búast við úr einhverri annari átt en frá
skrifstofustjóra Slysavarnafélags íslands. En
sem betur fer, mun víst enginn skipstjóri taka
upp á því, að sigla eingöngu eftir Consol miðun-
um, enda mundu Slysavarnafélögin þá áreiðan-
lega fá enn meira starf að vinna við að bjarga
mönnum af strönduðum skipum.
VIKINGUR
351