Andvari

Volume

Andvari - 01.07.1962, Page 33

Andvari - 01.07.1962, Page 33
ANDVAHI srniÐ 143 en kúlumótið í þá vinstri og renndi í það bráðnu blýinu. Eftir andartak skoppaði fyrsta kúlan fullmótuð og brennheit olan í pottbrotið við fætur hans, síðan liver af annarri, þangað til komnar voru tíu og mótið orðið svo heitt að mál var að stinga því snöggvast í herzluþróna til að kæla það. Þeir skiptust á um að steypa þangað til komnar voru hundrað, meðan annar steypti horfði hinn á, taldi kúlurnar sem féllu með næstum því jöfnu millibili úr mótinu ofan í pottbrotið, eins og annarlegur leki, eins og töngin gréti heitum augasteini sínum í hvert skipti sem hún opnaðist. „Þetta er nóg í bili, við skulum fara að hlaða," sagði maðurinn og tók pottbrotið með kúlunum í og bar það fram í verkfærahúsið. Hvellhettudósin, hylkið með patrónunum og púðurhaukurinn lágu á borð- inu hjá byssunum. ,,Sjáðu,“ sagði maðurinn og dró nýtt verkfæri upp úr jakkavasa sínum, „ég varð að kaupa sérstaka hleðslutöng fyrir riffilskotin, sú gamla fyrir hagla- patrónurnar er auðvitað of stór.“ Hann byrjaði að hlaða og fór sér hægt við fyrstu skotin, svo drengurinn gæti lært livert handtak rétt og sæist ekki yfir neitt. Annars ekki vandaverk, að því er virtist, töngin gerði þetta hérumbil sjálf: þrýsti hvellhettunni inn í opinn látúnshaus patrónunnar, mældi í hana réttan skammt af púðri, kleip barma hennar saman utan um blýkúluna, þar með búið. Þeir voru búnir með sjötíu og fimm skot klukkan tólf og maðurinn sagði að þeir skyldu ganga í bæinn að drekka hádegiskaffið. Drengurinn leit út um austurgluggann. „Hann situr enn á krossinum, pabbi,“ sagði hann. „Skyldi hann hafa setið þar kyrr allan þennan tíma?“ „Hann er feigur,“ sagði maðurinn og glotti við lítið eitt, hlóð síðan nýja riffilinn, opnaði dyrnar varlega, hallaði sér upp að stafnum, rniðaði byssunni og hleypti af. Drengurinn horfi spenntur út um gluggann, sá hrafninn lyfta ögn vængj- unum, en hætta við að fljúga, hallast þess í stað framyfir sig og detta beint niður á kirkjutröppurnar, liggja þar kyrran með annan vænginn útbreiddan, hinn vafinn að sér; útbreiddi vængurinn stóð framaf tröppunni og blakti svo- lítið upp og niður í vindinum. „Það er ekki sama hvert verkfærið er,“ sagði maðurinn, „með þessari byssu þarf maður ekki einu sinni að miða. Komdu, dengsi.“ Þeir mættu gamla manninum við bæjardyrnar, hann var moldugur á hnján- um og höndunum og moldugt rennsli frá báðum augnakrókum niður með nefinu. Húsbóndinn spurði:
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Andvari

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Andvari
https://timarit.is/publication/346

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.