Andvari

Árgangur

Andvari - 01.07.1962, Blaðsíða 80

Andvari - 01.07.1962, Blaðsíða 80
190 SIGURÐUR SIGURMUNDSSON ANDVAItl bræður, „og skal eg“ segir hann „þetta jafnan bæta við frændur hans og tengda- menn“. Gaf hann síðan Sighvati silfur gott, skarlatskyrtil og fingurgull, en Guð- mundi bróður hans silfurbelti. Af orðum Þorvarðar má draga þá ályktun, að við sættina hafi verið sem fargi af honum létt og samvizka hans öðlazt frið. Víst má og telja, að Sighvatur hafi unað vel málalokum. Hallvarður gullskór hefur komið til þessa fundar einkum til þess að gæta hlutar konungs í vígsmálinu. Einnig hefur hann lagt fast að Þorvarði að koma með Austfirðinga til þings um sumarið. En ekki mun hann þá neinu hafa áorkað við Þorvarð eins og síðar kemur fram. Laugarásfundurinn er á tvennan hátt sögulega merkilegur atburður. I fyrsta lagi afsannast algjörlega ummæli þau í Þorgils sögu um Þorvarð, að hann hafi verið „févani mjög“. Vígsbæturnar voru geysimikið fé að þeirrar tíðar mælikvarða. Sýnir það ljóslega, að Þorvarður hefur verið maður vel fjáður, sem og allar að- stæður gefa tilefni til að ætla. 1 öðru lagi vill svo til, að þessar vígsbætur eru þær síðustu, sem sagan greinir að greiddar bafi verið samkvæmt lögum lýðveldisins forna. Árið 1262 var örlagaþrungið ár í sögu Islendinga. Þá gáfu allir höfðingjar í þremur landsfjórðungum upp goðorð sín í hendur Hákoni gamla Noregskon- ungi. Konungi hafði ekki þótt Gissur jarl reka sitt erindi eins og til var ætlazt. En sendimaður hans, Hallvarður gullskór, rak hans erindi með kænsku og dugnaði. Orlög hins forna þjóðveldis voru nú þegar ráðin. Þó héldu Austfirðingar enn um hríð uppi kyndli frelsisins, undir forustu goðans á Ilofi í Vopnafirði, Þorvarðar Þórarinssonar. Eins og áður er sagt, hefur Idallvarður gullskór engu áorkað gegn honum. Hann kom aftur hingað sumarið 1263, auðvitað til þess að leiða til lykta óútkljáð konungsmál. Þá kom einnig vígður Brandur ábóti Jónsson og gerðist nú biskup á Hólum. Á þessu þingi ját- uðu Oddaverjar konungi skatti. Þá var aðeins eftir að vinna tvo höfðingja, Þor- varð Þórarinsson og hinn unga bræðrung hans, Orm Ormsson, goða Síðumanna, 22 ára gamlan. Hefur hann lagt mál sín í hendur eldra frænda síns og hlítt hans forsjá. Brandur biskup, föðurbróðir þeirra, var vitur ágætismaður, en eindreginn konungssinni alla tíð. Hann hefur heitið Magnúsi konungi sem nú var kominn til ríkis, að leiða þetta mál til lykta og vinna þá Þorvarð og Orm. Um það vitnar Kon ungsannáll, því þar segir: „Og þann vet- ur um Allraheilagramessu sór Þorvarður Þórarinsson Brandi biskupi föðurbróður sínum, að fara á konungsfund að sumri og það gerði hann“. Sumarið eftir 1264 sór Ormur Ormsson á alþingi Magnúsi konungi hollustu sína og skatt fyrir Skaft- fellinga. Heimildir skortir um hvenær Þorvarður hefur svarið konungi skatt og hollustu, ef til vill ekki fyrr en úti í Noregi. En frá lokaþætti þessa ömurlega máls er greint í sögu Magnúsar konungs lagabætis á þessa leið: „Þetta sumar (1261) kom af íslandi Hallvarður gullskór. Hann sagði þau tíðindi, að allir íslendingar höfðu þá vikist undir hlýðni við Magnús konung og þá var spurt andlát Hákonar konungs er hann fór utan. Þar var þá með honum Þorvarður Þórarinsson og gekk hann á vald Magnúss konungs og gaf allt sitt ríki á hans vald fyrir þá hluti, er hann hafið brotið við konungdóminn í aftöku Þorgils skarða og Bergs, hirð- manna Hákonar konungs. Hafa síðan Islendingar aldrei í móti mælt að hlýða boði og banni Magnúsar konungs". Nú hafði síðasta vígið verið brotið og ís- lenzka þjóðveldið því að fullu liðið undir lok. Æðsti valdamaður landsins, Gissur
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Andvari

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Andvari
https://timarit.is/publication/346

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.