Andvari

Árgangur

Andvari - 01.07.1962, Blaðsíða 37

Andvari - 01.07.1962, Blaðsíða 37
ANDVARI STRÍÐ 147 hvern tíma dottið úr honum. Já, dengsi, þú sérð það er fleira hægt að gera sér til gamans í fjallinu en skjóta, þó það sé kannski aðalerindið.“ Og eru nú staddir á gilbarmi, fyrir fótum þeirra ristir grunnt gil sig niður í gegnum rauða lyngflákana, og þarna er rjúpa, í barminum hinum megin. „Svona þá, drengur, nú á magann, þama er veiðin,“ hvískrar maðurinn, og hopar tvö skref til baka, viðbúinn sjálfur með tvíhleypuna, ef það skyldi geiga hjá viðvaningnum. „Bara rólegur, ekkert fát,“ hvískrar maðurinn meðan drengurinn krýpur í lyngið, og drengurinn endurtekur með sjálfum sér: „Bara rólegur, ekkert fát“. Heitur vangi hans nú við kalt skeftið, vísifingur hans krepptur á gikknum, nreðan kornið fremst á hlaupinu leitar jafnvægis milli sigtisraufarinnar efst á hlaupinu og hvíta depilsins hinum megin við gilið: Skot. „Ekki hitt," tautar drengurinn skömmustulegur: rjúpan ekki lengur á sínum stað, heldur flýgur með ógnar vængjaslætti beint upp í loftið. „Jú,“ sagði maðurinn, „sérðu ekki hún hengir hausinn?“ Og er allt í einu hætt að berja vængjunum í loftið og farin að detta. „Eg sá hún var dauð þegar hún flaug upp,“ sagði maðurinn, „rjúpur og hænsni gera þetta stundum. Þú átt eftir að verða bezta skyttan í þessu fjalli, dengsi." Drengurinn sótti rjúpuna ofan í gilið, síðan batt maðurinn snærisspotta um lappirnar á henni, bjó til lykkju á snærið og smeygði henni yfir öxl drengsins. „Væn rjúpa, ekki undir fimm hundruð og þrjátíu grömmum, býst ég við,“ sagði hann, „en þig munar ekkert um hana, allir vilja bera sína eigin veiði.“ Þeir reikuðu enn lengi urn fjallið, þangað til fór að rökkva, það var veður- hljóð í skörðunum og dimmt til loftsins í norðri, kannski var hann að færa í sig snjó. Drengurinn loks tekinn að lýjast, riffillinn þungur og rjúpan seig í, nú fyrst tók hann eftir því að blóð hafði dropið úr nefi hennar og atað buxurnar hans, en það gerði víst ekkert til: faðir hans kom venjulega blóðugur heim úr fjallinu. Þeir voru nú staddir á hjöllunum utan við bæinn, niðrundir jafnsléttu. Skammt fyrir neðan þá skyggði í löngu lágu klettabríkina, þar sem hjallarnir enduðu, og enn neðar — niðri á jafnsléttu — grillti í veginn sem lá út að Stað og allra hinna bæjanna á þeim slóðum, héðan að sjá rann vegurinn og kletta- brúnin nærri því sarnan í eitt. Allt í einu sáu þeir svörtum fugli bregða fyrir í hálfrökkrinu, hrafni, hann lyfti sér sem snöggvast upp fyrir klettabrúnina, eins og hann hefði verið styggður upp af náttbóli sínu þar, fór síðan aftur í hvarf.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Andvari

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Andvari
https://timarit.is/publication/346

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.