Andvari

Árgangur

Andvari - 01.07.1962, Blaðsíða 35

Andvari - 01.07.1962, Blaðsíða 35
ANDVARI STRÍÐ 145 ólúinn. Hann leit snöggvast til kirkjunnar um leið og hann gekk framhjá henni, en virtist ekki gefa hröfnunum gaum, þegar hann fór hjá smíðahússglugganum lyfti austanvindurinn undir eyrnaskjólin á loðhúfunni svo þau líktust mest svörtum vængjum á höfði hans. „Nei, það verður ekki messað yfir öðrum en henni mömrnu þinni í dag,“ áréttaði maðurinn og sneri sér aftur að skotfærunum, og enn einu sinni fór hann að hrýna lyrir drengnum það sem hann hafði svo oft sagt honurn fyrr, að í tvíhlcypuna númer 12 mætti hleðslan helzt ekki vera sterkari en fimm grömm af svörtu púðri, í einum púðurbauk væru hundrað grömrn, þess vegna mátu- legt í tuttugu skot; áréttaði síðan þessa fræðslu með sönnum sögum um veiði- rnenn sem notað hefðu of sterka hleðslu og eyðilagt byssur sínar, surnir skaðað sjálfa sig að auki. Allt í einu stóð konan í dyrunum og horlði inn til þeirra. „Dengsi,“ sagði hún fösturn rómi en mildum, „prestinn langar að finna þig, hann ætlar að láta þig lesa.“ Starfsglaður svipur hans breyttist á augabragði, brotnaði í srnátt; hik, felmtur og spurn horfðu út úr andliti hans, hann leit til foreldra sinna á víxl en þau horfðu ekki lengur á hann, heldur hvort á annað, konan í staðfestu- legri ró, maðurinn hörfandi inn í sjálfan sig. „Farðu með henni, dengsi," sagði hann loksins, „en komdu aftur eins fljótt og þú getur, þú rnanst við ætlum sarnan í fjallið á eftir.“ Og stendur hér skyndilega aleinn yfir byssurn sínurn og skotfærum, dauf vetrarsól á höndum hans og andliti, en í hjartanu dimmur uggur á flökti, eins og stakur fugl — eins og hrafninn þarna úti sem enn er á sveimi kringum kirkju- turninn, einmana, óheillavænlegur: Hvað var þessi prestlingur að sunnan að skipta sér af högum fólks hér? Tók því varla fyrir hann að gerast sálusorgari og uppfræðari, ekki ætlað að verða hér ncma tæpt ár, meðan sá garnli væri í fríi, — bara gestur í heimsókn, — og gerði sig þó líklegan til að hafa á brott með sér úr bænum fögnuð og innihald hans — skilja allt eftir í eyði: bæinn og fjallið og tilveruna. Klukkan var þrjú þegar drengurinn kom til baka. Hann var bældur, sýnd- ist manninum, allt að því dasaður, og reyndi þó að láta ekki á því bera, reyndi að brosa til föður síns. „Hvað gerðu þau við þig, dengsi?" spurði maðurinn. „Hann lét mig stauta?“ sagði drengurinn. „Stauta?" hváði maðurinn, „varstu allan tímann að því?“ „Þau töluðu við mig líka, og spurðu mig.“ „Um hvað spurðu þau þig, segðu mér það allt.“ 10
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Andvari

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Andvari
https://timarit.is/publication/346

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.