Andvari

Ukioqatigiit
Ataaseq assigiiaat ilaat

Andvari - 01.03.1969, Qupperneq 66

Andvari - 01.03.1969, Qupperneq 66
64 VALDIMAR J. EYLANDS ANDVARI Með þessari sögn leituðust hinir fornu Súmerar við aS réttlæta tilveru sína, snúast gegn og sigra ill örlög, sem þeir töldu guðina hafa skapað sér. Þessi sama hugsun kemur fram í klassískum bókmenntum um aldaraðir, eins og t. d. í sögn- unum urn Promeþeus, Siegfried og Beowulf. Hin mikla ráðgáta um það, á hvem hátt megi samrýma örlög og frívilja, hefir lengi verið mönnum íhugunarefni. Goðsögnin um Ischtar (Astarte). Það litla sem vér vitum um trúarbrögð Súmera, að öðru en hér er skráð að frarnan, er til vor komið í hinum ýmsu útgáfum goðsagnarinnar um Ischtar, en hún virðist hafa verið talin frjósemisgyðja í goðaheimi Babyloníumanna. Trúin er annars fjölgyðistrú. Menn trúa á guðlegan mátt, Elím, en af því er dregið guðsnafnið Elóhím og Allah. En þessi máttur birtist í óteljandi goðurn eða guð- um, sem hver um sig er herra vissra staða, borga eða ættbálka. FramliÖnir lifa þokukenndu lífi á sléttu einni mikilli og þurri í undirheimum, og er sá staður nefndur Aralu, og þangað fara bæði réttlátir og ranglátir. Allir fá þeir vængi og fjaðrir og flökta aðgerðarlausir í undirheimum, unz þeim er falið það hlutverk að hrjá þá, sem lifa, og verða þeim til sem mestrar mæðu. Á hverju hausti er Ischtar neydd til að fara til undirheima, þar sem systir hennar, grimm norn Kigal að nalni, ræður ríkjum. Hún verður að fara inn um sjö hlið, samkvæmt skipun systurinnar, og við hvert þeirra verður hún að leggja af sér spjör eða skartgrip og kemur svo loks fram fyrir Kigal allsnakin, og er henni þá samstundis varpað í dýflissu hinna dauðu. Urn leið og Ischtar yfirgefur jörðina, deyr allur jarðargróður, og tímgunar- hvöt rnanna og dýra slokknar. Guðir jarðarinnar sakna Ischtar, hún hafði gert lífið unaðslegt. Nú kemur Ea, vizkudísin, aftur til sögunnar. Hún skapar rnann, Asu-Shu-Namir, en það nafn þýðir sólarupprisa. Þessi maður er sendur til hel- heima til að sækja Ischtar, en áður en hún á afturkvæmt til jarðar, verður hún að hljóta skírn í vatni lífsins. Hún er leidd út sömu leiö og hún kom inn, og við hvert hliðanna sjö fær hún aftur þær spjarir, sem af henni höfðu verið teknar, er hún fór inn. Kemur hún svo aftur til jarðheima, með vordögum, í öllum skrúða sínurn. Má ætla, að menn hafi reynt að gera sér grein fyrir árstíðum með þessum hætti. Þessi goðsögn virðist hafa borizt til Grikklands og kemur þar fram í nýrri mynd. Ischtar er nú nefnd Astarte og birtist þar í þrernur mismunandi persón- um. Þar er hún allt í senn: Afródíte, ástargyðjan; Demeter, náttúrugyðjan, og Persefone, frjósemisgyðjan.
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92
Qupperneq 93
Qupperneq 94
Qupperneq 95
Qupperneq 96
Qupperneq 97
Qupperneq 98
Qupperneq 99
Qupperneq 100
Qupperneq 101
Qupperneq 102
Qupperneq 103
Qupperneq 104
Qupperneq 105
Qupperneq 106
Qupperneq 107
Qupperneq 108
Qupperneq 109
Qupperneq 110
Qupperneq 111
Qupperneq 112
Qupperneq 113
Qupperneq 114
Qupperneq 115
Qupperneq 116
Qupperneq 117
Qupperneq 118
Qupperneq 119
Qupperneq 120
Qupperneq 121
Qupperneq 122
Qupperneq 123
Qupperneq 124
Qupperneq 125
Qupperneq 126
Qupperneq 127
Qupperneq 128
Qupperneq 129
Qupperneq 130
Qupperneq 131
Qupperneq 132
Qupperneq 133
Qupperneq 134
Qupperneq 135
Qupperneq 136
Qupperneq 137
Qupperneq 138
Qupperneq 139
Qupperneq 140
Qupperneq 141
Qupperneq 142
Qupperneq 143
Qupperneq 144
Qupperneq 145
Qupperneq 146
Qupperneq 147
Qupperneq 148
Qupperneq 149
Qupperneq 150
Qupperneq 151
Qupperneq 152
Qupperneq 153
Qupperneq 154
Qupperneq 155
Qupperneq 156
Qupperneq 157
Qupperneq 158
Qupperneq 159
Qupperneq 160
Qupperneq 161
Qupperneq 162
Qupperneq 163
Qupperneq 164
Qupperneq 165
Qupperneq 166
Qupperneq 167
Qupperneq 168
Qupperneq 169
Qupperneq 170
Qupperneq 171
Qupperneq 172
Qupperneq 173
Qupperneq 174
Qupperneq 175
Qupperneq 176
Qupperneq 177
Qupperneq 178
Qupperneq 179
Qupperneq 180
Qupperneq 181
Qupperneq 182
Qupperneq 183
Qupperneq 184
Qupperneq 185
Qupperneq 186
Qupperneq 187
Qupperneq 188

x

Andvari

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Andvari
https://timarit.is/publication/346

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.