Andvari

Ukioqatigiit
Ataaseq assigiiaat ilaat

Andvari - 01.01.1980, Qupperneq 47

Andvari - 01.01.1980, Qupperneq 47
ANDVARI FRANZ SCHUBERT 45 (við texta eftir Schmidt von Liibeck), tvö næsta dulmögnuð lög, enn fremur söngva Mignon, við ljóðin úr Wilhelm Meister eftir Goethe. Enn er Goethe aðalskáldið, sem stýrir hugarflugi hans og er fyrirmynd hans í ljóðavali. Hann yrkir tvær sinfóníur, þá 4. og þá 5., og boðar sú síðari nýtt þroskaskeið í tónsköpun hans á sviði hljómsveitarverka. Fór nú að vænkast hagur hans. Vinunum fjölgaði. Schober kynti vini sína fyrir Schubert eins og Spaun hafði gert, og urðu þeir einnig vinir Schuberts og vildu hjálpa honum í lífsstriti hans, svo að list hans fengi að njóta sín. Söngvar Schuberts voru sálin í þessum félagsskap. Það vantaði aðeins einhvern til að syngja þá á fullkominn hátt. Michael Vogl, hirðóperusöngvari, sem mikið orð fór af sem „þýzkum söngvara" (þ. e. hann söng í þýzkum óperum, en ekki ítölskum, og var einn af aðalsöngvurum óperunnar, áður en Rossini hélt innreið sína þar), var vel menntaður maður og heimspekilega hugsandi, en leiður á lífinu. Ætlaði í fyrstu að ganga illa að fá hann til að koma heim til Schobers til að kynnast söngvum Schuberts, en loks lét hann tilleiðast fyrir þrábeiðni Schobers. Er því skemmtilega lýst í frásögn Spauns, hvernig hinn eldri, lífsreyndi maður - Vogl var 30 árum eldri en Schubert - bregzt við, þegar hann heilsar upp á hið unga tónskáld, sem kemur varla upp orði og er á þönum í kringum hann og réttir honum sönglögin sín hvert af öðru, sem Vogl sér þarna í fyrsta sinn. Vogl kinkar kolli, raular þau eftir blaðinu og umlar eitthvað, en kippist við, þegar hann les eitt þeirra: „Lied eines Schiffers an die Dioskuren“, bænarsöng sjófarandans til tvístirnisins við kvæði eftir Mayrhofer. Þetta þótti Vogl gott og vildi fá meira að heyra. Söngvar Schuberts lífguðu hann við. Upp frá þessum degi varð hann einn bezti vinur Schuberts, og voru þeir óaðskiljanlegir félagar á öllum samkomum Schubertvinanna, „die Schubertiaden“, er svo voru nefndar. Af mynd eftir mál- arann Moritz v. Schwind (einn af vinunum), þar sem Vogl, hinn mikli og reffilegi hirðsöngvari situr við hlið síns unga listbróður, sem leikur undir fyrir hann á píanóið í salarkynnum, sem setin eru af hlustandi, prúðbúnu fólki, má sjá, hvers kyns þessar Schubertkvöldsamkomur voru. Söngvar Schuberts urðu þarna lifandi orka í hugum hrifnæmra sálna, sem kunnu honum þakkir fyrir, ævilangt. Stund- um lék Schubert líka fjórhent ásamt einum vinanna, og varð sérstaklega Josef von Gáhy, embættismaður að atvinnu, með sérlega góða leiktækni, fyrir valinu. Gáhy lék stundum einn sónötur eða Impromptu. Schubert var og sjálfur allgóður píanisti. Hann hafði „mains potellées“, segir einn vinurinn, þ. e. stuttar og digrar hendur, en mjúkar, og hlupu sem mýs upp og niður eftir nótnaborðinu, þegar hann lék hraða þætti. Tónn hans var söngrænn og innilegur, en hann réð ekki við öll sín eigin verk. Undirleikurinn í „ÁlfakónginunT' t. d. var honum ofviða, og hann varð að gefast upp við síðasta þáttinn í „Wanderer-fantasíunni": „Þetta má fjárinn leika í minn stað,“ sagði hann. En ég er kominn af leið. Schubertsamkomurnar enduðu oft með því að Schubert, sem hafði sig ekki í frammi í orðræðum, settist við hljóðfærið og lék fyrir
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92
Qupperneq 93
Qupperneq 94
Qupperneq 95
Qupperneq 96
Qupperneq 97
Qupperneq 98
Qupperneq 99
Qupperneq 100
Qupperneq 101
Qupperneq 102
Qupperneq 103
Qupperneq 104
Qupperneq 105
Qupperneq 106
Qupperneq 107
Qupperneq 108
Qupperneq 109
Qupperneq 110
Qupperneq 111
Qupperneq 112
Qupperneq 113
Qupperneq 114
Qupperneq 115
Qupperneq 116
Qupperneq 117
Qupperneq 118
Qupperneq 119
Qupperneq 120
Qupperneq 121
Qupperneq 122
Qupperneq 123
Qupperneq 124
Qupperneq 125
Qupperneq 126
Qupperneq 127
Qupperneq 128
Qupperneq 129
Qupperneq 130
Qupperneq 131
Qupperneq 132
Qupperneq 133
Qupperneq 134
Qupperneq 135
Qupperneq 136
Qupperneq 137
Qupperneq 138
Qupperneq 139
Qupperneq 140
Qupperneq 141
Qupperneq 142
Qupperneq 143
Qupperneq 144
Qupperneq 145
Qupperneq 146
Qupperneq 147
Qupperneq 148

x

Andvari

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Andvari
https://timarit.is/publication/346

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.