Draupnir - 21.06.1891, Blaðsíða 15

11
•Hvers vegna eigum vjer ætíð að vera blindir á-
hangendur hinna blindu? Sýnir það haleita vits-
öiuni, að trúa því, seni skynsemin getur eigi trú-
a.ð, sökum þess að hlutdrægir menn hafa einu BÍnni
kennt svo? Er það þróttleysi, að verja sálar-
kröptunum til þess að finna það lögmál, sem stjórnar
heiminum? Og skyldi maður nú skilja hin eilífU
og óumbreytilegu lög þannig, að þau niðurbrytu
og eyddu æfintýrum, sem þeim mönnum hefir þókn-
ast að finna upp á, sem yður þóknast að kalla
rithöfunda með guðlega andagí'pt eða opinberan? A.
maður þá að fleygja þeim, af því að foreldrar vorir,
sem einungis Iágu sem börn við brjóst menntunar-
¦anr, ekki þekktu tilveru þeirra?«
. Arjw£o«,herra barón!» dirfðist jeg að segja, »gjörði
íkKr uppgötvanir, og þó skoðaði hann þessi æfin-
v'rí sem þjer kallið með lotningu*.
»JVeiuíon«,svaraði baróninn og dæsti við, «hafði
'igu sín á dýrð og hátign himinsius, og fylltist,
3vo sem hver annar, er það gjörir, lotningu fyrir
eim dásemdarverkum, sem hann sá þar. Hann
icnjekraup hinu ósýnilega valdi. Hið sama gjörir
Z.. . .; Neivton trúði á þá opinberan, sem sjest í
'lásemd himins og jarðar og allri þeirri dýrð, er
amkringir oss á alla vegu. Hvað þekkti Newton
l jarðarfræði? Hvað þekk+i hann í frumefnafræði?
Og hvað þekkti hann til þess, sem þessi vísindi hafa
aptur leitt í ljós?«
»Búið lítið, en samt sem áður . . . .«
»En, vinur minn góður!» greip prófessorinn fram
í- »|>egar yðar mikli heimspekingur lifði — jeg
vildi hann lifði enn þá—, voru engar uppgötvanir