Draupnir - 21.06.1891, Blaðsíða 112

108
f>að var líka nóg til þess, að jeg yrði konan þín.
En það var ekki nóg til þess að vinna hjarta mitt.
Eða hví vildir þú ekki hana Bergljótu á Gili, sem
foreldrar þínir bentu þjer á ?«
»Af því«, sagði hann, «að jeg vildi eiga þig, en
ekki hana, og ástin lætur ekki skipa sjer«.
»Jeg var lofuð öðrum, sem jeg unni«, sagði
hún.
•Honum Sigga, galgopanum ?« sagði hann kým-
inn.
»Galgopi eða ekki galgopi? |>að kemur ekki
þessu við. En ekki vinnur þú hylli mína með því
að atnæla honum. En við erum komin út frá efn-
inu. Jeg ætlaði að segja þjer, að jeg elska þig
ekki. Jeg giptist þjer af hlýðni við föður minn,
ekki af ást til þín. En reynir þú til að umbera
mig og vinna bylli mína, efa jeg ekki, að hjú-
skapur okkar geti farið vel fyrir það, því að jeg
muu eins reyna að gegna skyldu minni sem eigin-
kona eins og dóttir. Og verði í fyrstu nokku*
brestur á frá minni hlið, veiztu, af hverju hann
er sprottinn. Jeg mun þó reyna að gjöra mitfhið
bezta. p/orirðu að ganga að ókostum þessum ?«
»Jú, náttúrlega, enda er nú orðið ofseint að
kippa í liðinn, þar sem veizludagurinn er ákveð-
inn«.
»f>ó er betra seint en aldrei», sagði hún og skildu
þau svo talið. Hann gekk til föður hennar, til að
gjöra með honum áætlun um veizlukostnaðinn og
fieira þar að lútanda. En hún sat eptir og studdi
hendi undir kinn og þerrði við og við tár af aug-
um sjer.