Draupnir - 21.06.1891, Qupperneq 145

i 41
sem er í kirkjunni, hvort sem það er af boðsgest-
untirn eða ekki. Og þar eð stundum eru fleiri en
ein brúðhjón gefiti saman sama daginn, svo eru
það rnargir, sem offra mörgum sinnum á dag. En
brúðmeyjarnar eru hinar hvikustu. Ef brúðgum-
inn á ógiptar systur, svo á elzta systir hans að
vera hin fyrsta brúðmær. Hin næsta er þá hin elzta
af systrum brúðarinnar, og svo áfram eptir ætterni.
Allar brúðmeyjarnar sitja saman í kirkjunni. Er
þeim raðað eptir þeirri röð, sem þær eiga að offra
í. þannig aó fyrsta brúðmærin gengur fyrst inn og
, situr innst í stólnum. En svo sem menn geta í-
ffiyndað sjer, vill engin standa í skammarkrókn-
Utu eða verða síðust. — þess vegua er lítil stúlka,
sem ekki þekkir metorðagirnd, valin í það sæti.
Já, það er sagt, að ástundum verði að borga pen-
• inga.til þess að fá einhverja til þess að sitja í skarnm-
arkróknum. Brúðmeyjarnar eru.þær, sem ganga
Qæst brúðinni í akarti. En litlu stúlkurnar hafa
þar að auki þatm sið, að þær bera í kirkjuna með
sjer alla klúta síua og tröf. þegar þær ganga
íram, hafa þær með sjer stóran böggul af klútum
rmdir hendinni. f>ví fleira sem er af þeim, því
betra þykir það. Brúðsveinarnir eiga að fylgja
brúðinni alstaðar, hvort sem hún fer, svo að eng-
1Qn taki hana í burtu eða hafi skipti á henni.
Einkanlega eiga þeir að leysa af henni skóna og
Reyma þá yfir nóttina. Ef þeim er stolið, eða ef
brúðinni er rænt á burtu, er það haldin mikil
svívirðing, sem opt hefir valdið fjandskap og handa-
iögmáli.
Jafnvel áður en brúðurin fer út úr kirkjunni,