Menntamál - 01.12.1963, Blaðsíða 99
MENNTAMÁL
185
Tilvísun og athugunarbeiðni.
Deildin hefur frá upphafi lagt höfuðáherzlu á frjálst,
ábyrgt samstarf við foreldra eða forráðamenn þeirra barna,
sem rannsökuð hafa verið. Frumkvæði að rannsókn er eðli-
lega oftast að rekja til einhvers af starfsfólki skólanna, kenn-
ara, skólastjóra, hjúkrunarkonu eða læknis. — Venjan hefur
verið sú, að kennari snýr sér til foreldra og vekur athygli
þeirra á vandamálum barnsins og bendir þeim jafnframt
á, livort ekki sé skynsamlegt að leita aðstoðar sérfræðinga.
Foreldrar Jiafa síðan samband við deildina, og þá fyrst er
barnið sett á biðlista þar. Foreldrar hafa því úrslitavald um,
hvort rannsókn fer fram eða ekki. Nauðsyn er talin, að hafa
þennan liátt á, þar eð vinsamlegt samstarf aðstandenda er
lielzta lórsenda þess, að rannsóknin heppnist og síðan
grundvöllur þeirra aðgerða, sem taldar eru nauðsynlegar.
Ekki er því að neita, að þessi aðferð hefur ýmsa annmarka
í för með sér frá sjónarmiði skólans. Hætt er við, að ein-
staka foreldrar — og þá ósjaldan foreldrar barna, sem hvað
mest eru í þörf fyrir aðstoð — skelli skolleyrum við þessum
tilmælum og athugun farist þannig fyrir. Því er til að
svara, að þvingun í þessu efni myndi að mestu hindra
rannsókn eins og áður er sagt. Raunar kemur til álita, að
skólinn framkvæmi vissar einhliða athuganir með aðstoð
sálfræðiþjónustunnar í skólunum sjálfum. Yrði þá einkum
um að ræða athugun á námshælui með tilliti til skipunar
í bekki eða kunnáttuathugun í einstökum greinum.
Hins vegar hefur aðsókn að deildinni verið það mikil
á þessu tímabili, að ekki hefur verið unnt að sinna meiri
verkefnum en borizt hafa með fyrr greindum hætti og
jafnan verið nokkuð langur biðlisti.
Þá er þess að geta, að reynsla deildarinnar af skilningi
foreldra er mjög góð yfirleitt. Af yfirliti um athugunar-
beiðnir hér á eftir sést, að um einn þriðji athugunarbeiðna
er kominn beint frá foreldrum og án frumkvæðis annarra
aðila.