Menntamál - 01.12.1963, Blaðsíða 48

134
MENNTAMÁL
hvort á einkaheimili eða á barnaheimili eða uppeldisstofn-
un. Tvennt mælir með því að einkaheimili verði fyrir val-
inu. í fyrsta lagi er slíkt ódýrara, og í öðru lagi heppilegra
frá uppeldisfræðilegu sjónarmiði svo framarlega sem heim-
ilið hafi verið valið af kostgæfni og dvölin sé hugsuð til
lengri tíma. í þessu sambandi er liins vegar við fram-
kvæmdaerfiðleika að etja. Erfiðara er að fá foreldra til að
samþykkja, að börnum þeirra sé ráðstafað á einkaheimili
en barnaheimili, þar sem þeir telja, og það með réttu, að
endurheimt barnanna verði þeim erfiðari með því móti.
Nú hef'ur barnaverndarnefnd að vísu lagaheimild til að
ráðstafa börnum í trássi við vilja foreldra, en sú heimild
er mjög almennt orðuð og því vafamál, livað hún dygði,
ætti að nota hana í mun ríkara mæli en gert hefur verið.
Annað mál er það, að erfitt er að finna einkaheimili, er vilja
taka að sér eldri börn og unglinga með langþróaða hegð-
unarerfiðleika og fáum heimilum treystandi til að ann-
ast enduruppeldi siíkra barna. Þessi börn eru mesta og erf-
iðasta viðfangsefni barnaverndarnefndar. Án uppeldis-
stofnana fyrir þau nær barnaverndarstarf ekki tilgangi sín-
um. Hér erum við komin að þeim þætti starfsins, sem kostn-
aðarsamast er að efla. Slík heimili eru ekki einungis dýr í
byggingu, heldur og í rekstri, og sá kostnaður fer sífellt
vaxandi, eftir því, sem slík heimili verða fullkomnari og
sinna hverjum einstökum meir. Ég get nefnt hér sem dæmi,
að á dýrasta uppeldisheimili Norðmanna fyrir afvegaleidd-
ar unglingsstúlkur (Larkollen liehandlingshjem) er dag-
gjald fyrir hverja stúlku um 400 kr. íslen/.kar.
4. Fyrirbyggjandi starf.
Fyrirbyggandi getum við kallað allar aðgerðir, sem hafa
það markmið að hindra að komi til vandræða eins og af-
brota. Þetta hlýtur að vera lokatakmark barnaverndarstarfs
og fyrirbyggjandi aðgerðir eru vaxandi þáttur í barnavernd-
arstarfi þeirra þjóða, sem lengst eru komnar. Grundvöllur