Iðunn : nýr flokkur - 01.04.1928, Qupperneq 56

154
Ritsafn Gests Pálssonar.
IÐUNN
»Tímarit handa íslendingum« flytur ekki nema einn
ritdóm um þessa bók og segir, að efnisröðunin sé óvið-
kunnanleg. Ritin hefðu átt að vera í réttri tímaröð,
kvæðin fyrst, þá blaðagreinar, þá fyrirlestrar, síðan sög-
urnar. Alt er þetta þó frá ýmsum tímum! En þetta
þurfti einhver að segja. Af þessu getur Þ. G. dálítið
lært að gefa út bók.
Annars hefir Gestur Pálsson nú hlotið fastan sess í
huga þjóðarinnar, besta smásöguskáld Islands, jafnvel
besta söguskáldið. Og bólar enn hvergi á hans líka.
Sennilega verður þó að bíða enn góða stund eftir þeirri
bókmentasögu, skráðri af venjulegum prófessor, sem
skipar G. P. á þenna sinn stað. En G. P. lifir alla
hlutdræga prófessora. Fólkið sjálft dæmir alla tíð rétt-
ast um skáldin sín, þegar nokkuð er liðið frá dauða
þeirra. Og í huga þess verður Gestur enn um hríð
skáldið á meðal allra skáldanna. Góð sönnun þess er
einmitt útgáfa þessarar bókar. Hún var sjálfsagt dýr á
Jóns á Vstafelli-vísu. Og upplagið var meira en venju-
legt er um skáldrit. Samt seldist hún að mesfu upp
fyrir sín fyrstu jól.
Flestir ritdómarar fara fremur niðrandi orðum um
kvæði G. P. Enda verða það ekki kvæðin, sem halda
nafni hans lengst á lofti, af því að sögurnar ber hærra.
Samt eru sum kvæðin svo góð, að ritdómarar okkar
hafa aldrei komist jafnhátt, eins og t. d. »Betlikerlingin«,
»Keisarinn hlær«, »Á Löngulínu«, »Ég skil mig ekki«
o. fl. G. P. segir í einum fyrirlestrinum, að Grími Thom-
sen hafi verið sáralítið sýnt um að ríma með rétt sett-
um stuðlum og höfuðstöfum. Og er það vægilega sagt.
En alveg það sama má segja um Gest sjálfan. VíÖa má