Iðunn : nýr flokkur - 01.04.1928, Qupperneq 61

IÐUNN
Frádráttur.
ii.
„En hvernig getur Steingrímur Arason leyft sér að
segja, að það sé margsannað, að mælingarnar marg-
borgi sig?“ 0
Hér 9kal þessari spurningu svarað. I síðasta hefti
Iðunnar drap ég á þýðingu mælinganna fyrir afbrota-
börnin. Að sálfræðingar, með mikið nám og reynslu að
baki, þyki allra manna líklegastir til að finna orsök af-
brotanna, og að fyrir aðstoð þeirra megi oft ná að snúa
unglingnum frá villu síns vegar, einmitt þegar hann er
að stíga fyrstu sporin inn á glæpabrautina. Eg býst ekki
við, að margir muni svo gerðir, að þeir telji eftir litla
fjárupphæð, sem til þess færi. Hitt er annað mál, að
þótt barn, sem ekkert hefir ráðist við fyrir óknyttum,
verði fyrirmynd að siðferði, er erfitt að meta breyting-
una til fjár. Öðru máli er að gegna um afskifti sálar-
fræðinga af skólastarfi barna yfirleitt, og megnið af
fénu, sem um ræðir, fer til þess. Auðvelt er að sanna,
að upphæðin, sem til þess hefir farið, hefir sum árin
gefið af sér yfir 100°/o. Þetta hefir verið sýnt árlega í
skólaskýrslunum, svo að ekki hefir orðið móti mælt.
Bandaríkjamenn eru fundvísir á nýjungar og fúsir að
reyna þær í smáum stíl. Þeir eru og fúsir til að hafna
þeim, reynist þær illa, en notfæra þær ella í al-
mennings þarfir. Þessi nýjung, að sálarfræðingar séu
fengnir til þess að vera ráðunautar við skólana (coun-
1) Stafrétt orð Sigurðar Nordal í 1. hefti Vöku, bls. 62.