Iðunn : nýr flokkur - 01.04.1928, Side 94

Iðunn : nýr flokkur - 01.04.1928, Side 94
192 Ritsjá. IÐUNN Hatur gýs upp á milli bræöranna, sem eru tvíburar og hafa unnað hvor öðrum svo heitt og verið svo samrýmdir sem hægt er að hugsa sér. Og Helgi og Aslaug flytja burt, en Jón verður eftir hjá móður sinni. Sagan er vel sögð og rás atburða eðlileg — en áreiðanlega hefði reynt meira á þolrif höfundar og persónanna, ef Áslaug hefði ehki veikst, en hnúturinn verið leystur á annan hátt en gert er. Og sagan hefði unnið við það. Eftirvænting lesandans hefði auk- ist. Nú er ekki hægt að segja, að bókin hrífi. Efnið er margþvæll. Hefði því orðið að taka á því fastari tökum og varpa yf>r Þaö nýju og skörpu ljósi, ef bókin hefði átt að verða hrífandi. Persónu- lýsingarnar eru skýrar, en ekki sérsfaklega mikið í þær lagt. Náttúru- og sveitalífsiýsingarnar eru viðfeldnar, en ekki svo frá- bærilega gerðar, að þær geti varpað bjarma yfir söguna. Stíilinn er lállaus og málið yfirleitt gott, en hvorugt tilþrifamikið. En ef til vill koma föstu tökin — tiiþrifin — í seinni hluta bókarinnar. Svo mikið lætur höfundur lesendurna ráða í í lok þessa fyrra hluta, að þeir þykjasl vissir um, að nýir erfiðieikar og nýtt sálarstríð bíði persónanna. Að mínum dómi er „Gömul saga“ fullkomnari að formi en „Gestir“, en innihaldið léttara. Guðm. Gíslasoti Hagalín. Stuðlamál II. Margeiv Jónsson hefir safnað og búið til prent- unar. Útgef. Þorsteinn M. Jónsson. Akureyri 1927. Vísnagerð hefir verið iðkuð einna mest allra Ijóðmenta á landi hér, all frá því er Einar Gilsson kvað Ólafsrfmu á 14. öld — og ef til vill fyr — tii vorra daga. Eru rímurnar ekki óríflegur þáltur í bókmentum vorum. Auk þeirra hafa verið ort feiknin öll af smærri kviðlingum og lausavísum. Enginn veif hvílík ógrynni vísna hefir glatast og gieymst, þótt hitt sé geysimikið, sem sett hefir verið í letur eða lifáð á tungu þjóðarinnar. Alþýðuskáldin og hagyrðing- arnir hafa viðhaldið miklum orðaforða, fornum orðum, heitum og kenningum, sem alþýðu til sveita hefir alt til þessa dags verið skiljanlegur og tiltækur. Hagyrðingarnir hafa lagt stund á að vera faguryrtir og snjallir. Efni vísnanna er oft ekki stórfengiegt, en framsetningin er snjöll og grípur mann föstum tökum. Frumtónninn er djúpur, kemur frá hjarta þjóðarinnar, enda er form og efni þeirra úr íslenzkum jarð-

x

Iðunn : nýr flokkur

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Iðunn : nýr flokkur
https://timarit.is/publication/442

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.