Jörð - 01.10.1941, Blaðsíða 7
Hér óx þín von um framtíð frjálsa og sterka
þess fólks, sem stóð um Islands heiður vörð.
Úr Alvalds hönd til allra góðra verka
féll orka þín sem dögg á þyrsta jörð.
Hér orti með þér lífs þíns ljóð og sögur
hver landsins rödd, og g’af þeim bergmál sitt,
hver myrkvuð nótt, hver dögun dýrðarfögur,
sem drupu úr tímans lind á hjarta þitt.
Og svo er mál þitt mjúkt sem blær á vori,
svo magni þrungið eins og hafsins raust;
svo hlýtt sem titri hjarta af æskuþori,
svo hreint sem barnsins sál og fölskvalaust.
Svo frjótt sem land í legi mildra sæva,
svo ljúft sem drauma-skin á fjarri strönd.
Svo dult sem nótt, svo dýrt sem mannsins gæfa,
sem dagur ljóst og blítt sem móðurhönd.
Jónas Tryggvason í Finnstungu í Blöndudal:
Island
Þú átt ekki suðrænna ilmskóga glit,
mitt ættland við norðursins haf,
og pálmalund engan né óasadýrð
af auðlegð þér náttúran gaf,
en lynggróna brekku og ljósgræna hlið
með litblóma fegursta traf.
Þú átt ekki háreistar hallir né skraut,
er hreif sérhvert auga, er leit,
en vingjarnleg smáþorp við bylgjunnar brjóst
og býlin um kyrrláta sveit.
Um fegurð, er áttirðu alstaðar þar,
hvert íslenzka barnið þitt veit.
Þú átt ekki sagnir um óvígan hcr,
er undir sig bræðralönd tróð,
en styrjöld þú háðir við íshafsins ógn
og eldfjallsins steinrunnu glóð.
Sú barátta reyndist oft blóðug og hörð,
er barðist hin fámenna þjóð.
JÖRÐ
309