Jörð - 01.10.1941, Blaðsíða 104

gerð eru þau sum og minna jafnvel á burknagróður.
Furðuverk náttúrunnar mvndi þessi hóll þykja, hvar sem
væri annars staðar en í Landbróti. Þar er hann aðeins
einn af mörgum, kenndur við Rúnka, sem að líkindum
stóð þar af sér hríðina.
Tröllhyl sýnir Þórarinn okkur líka. Það er réttnefni,
þvi hylurinn er djúpur og grængolandi. „í hvaða á er
hann?“ myndi víst einhver spyrja. Hann er i engri á. En
þarna hefir runnið stórá einhvern tíma í fyrndinni, sem
hefir myndað Tröllhyl og sorfið sig niður í hraunið, er
var. Það hefir verið álillegur foss. Hraundrangar og
hamrar standa í kring; tröllalegt myndi þarna sýnast i
rökkrinu. Stórkostlegur myndi þessi staður þykja alstað-
ar annars staðar en í Skaftafellssýslum. Svo er setzt í
bílinn aftur og ekið milli óteljandi hóla.
í Seglbúðum bjóða þau í bæinn Helgi bóndi og frú
Gyðríður. Seglbúðir lieitir bærinn og er þó langt frá sjó,
en mjög hefir strandlínan breytzt þarna frá því, sem var
á fyrri öldum. Á Seglbúðum var skipsfestarhringur í
braunröndinni, sem sýnir, að skip bafa þó komið og ver-
ið bundin þar landfestum. Ivaffið bíður á borðinu og við
gerum því góð skil. Bærinn er orðinn gamall, en um-
gengni er þar eins og bezt verður á kosið. Fyrir framan
bæinn er garður fyrir tré, blóm og matjurtir. í þessum
garði mátti líta frjósemi síðsumarsins. Reyniberin roðn-
uðu á greinunum, ribsrunnarnir svignuðu undan þunga
ávaxtanna, kálhausarnir voru að þvi komnir að rifna og
gulræturnar orðnar gildar. Og svo var nú alll hilt, sem
er alveg sjálfsagt í íslenzkum matjurtagörðum. Alll nema arf-
inn. Að honum leitaði ég vel, en fann enga einustu plöntu.
Svo var haldið heimleiðis að Klaustrinu. A leiðinni var
komið við á Sólheimum og skoðaður garður frú Krist-
jönu. Er þar nýbýli og allt liið snotrasta. Farið var að
skyggja, er komið var að Iílaustri og þótti víst öllum,
að deginum hefði verið vel varið. Hygg ég, að allir hafi
óskað sér að koma í Landbrot aftur seinna. Það lætui’
ekki mikið yfir sér, en er meira en það sýnist.
406
jöbd