Jörð - 01.10.1941, Blaðsíða 129
á brjósvi. En það þótti mér undursamlegast, að hann liélt
ræðu blaðalaust af mikilli mælsku, og fannst mér þá,
að slíkt myndi ekki á annara færi en biskupa, og myndi
ekki lengra komizt. öllu þótti fólki í Fjörðum Hallgrím-
ur Sveinsson iiinn böfðinglegasti, tiginmannlegur og þó
lipur og lítillátur. Síra Árni gerði allt, sem í bans valdi
slóð, til þess að koma hans i Þönglabakkakirkju yrði sem
veglegust. Það áttum við Valgerður síra Árna að þakka,
að við sluppum við yfirheyrzlu, þvi að biskup var strang-
ur um það að yfirheyra unglinga, a. m. k. til 16 ára aldurs.
Eftir að biskup bafði látið skrifara sinn færa einhver
ósköp inn í vísitazíubók, var gengið úr kirkju, og settust
þeir höfðingjarnir þá að snæðingi í Litlu-stofu. Er mér
minnisstæðastur ilmurinn af réttunum, sem fram voru
bornir, en ekki hafði ég séð suma þeirra áður, og ekki
fékk ég á þeim að bragða. Sérstaklega man ég eftir ein-
hverju hárauðu hlaupi, sem kallað var rauðgrautur og
þótti mér, sem það myndi guðafæða.
Milda ráðagerð höfðu þeir um það, biskupsmenn, hvern-
ig bezt myndi verða að komast austur í Flatevjarsókn.
Var þó eigi nema um tvær leiðir að velja: að fara sjó-
leið eða til baka um Leirdalsheiði til Höfðahverfis, það-
an upp Dalsmynni og út Flatevjardalsheiði. Svo hittist á, að
lílið sunnankul var, en ofurlítill „fiskipungur" lá inni i
Þorgeirsfirði, og var formaðurinn Helgi Benediktsson. Var
þess farið á leit, að hann flytti Hallgrím biskup Sveins-
son og fvlgdarlið bans austur til Flateyjar, og tók hann
]>ví vel, ef biskup vildi gera sér svo lítið far að góðu, og
aiyndi ferðin taka alllangan tíma, því að lílið gagn yrði
að seglum. Var þó á það ráð horfið, en liestasveinar bisk-
Ups skvldi fara með hestana út á Flateyjardal, til að hafa
])á til taks handa biskupnum næsta áfangann þar á eftir,
að Draflastaðakirkju í Fnjóskadal.
J^)EGAR GESTIRNIR VORU FARNIR um kvöldið,
liægðist um fyrir okkur á Þönglabakka, og gat móð-
*r mín þá sinnt venjulegum búverkum. En þá hittist svo
Jörð ' 431