Jörð - 01.10.1941, Blaðsíða 110
vatnsrennsli, en við þau má jafnan óttast sandbleytur.
Þegar komið er vestur fyrir Múlakvisl, upp á heiðina, er
ljómandi útsýn til fjallanna upp við jökul og Hafurs-
ejrjar. Og þá þarf ekki að óltast Kötlu lengur, en henni
mega menn eiga von á á Sandinum, hvenær sem er. Hún
gerir ekki boð á undan sér.
Lambaskarðshólar heita einkennilegir klettar úr mó-
bergi eða sandsteini, austarlega á heiðinni. Höfðu allir,
sem með voru, mikla ánægju af að skoða þá, svo skringi-
legir eru þeir í alla vega myndum, sem gefa ímyndunar-
aflinu lausan tauminn. Von bráðar er svo ekið niður í
Kerlingardal og iijá Fagradal, meðfram Víkurhömrum,
unz komið er að Suður-Vík til Jóns kaupmanns Hall-
dórssonar, þar sem þeim Einari er ætluð gisting. Var þá
dagur að kvöldi kominn.
MIÐVIKUDAGINN var haldið kyrru fyrir í Vík. Há-
degisverð borðuðu með gestunum þrír af sýslu-
nefndarmönnunum, þeir Jón Brvnjólfsson, Páll Ólafsson
frá Höfðabrekku, er lengi bjó á IJeiði, og Eyjólfur Guð-
mundsson, bóndi á Hvoli. Bar margt á góma og nutum
við fylgdar Páls á Heiði það, sem eftir var ferðarinnar,
og eins Eyjólfs. Síðari hluti dagsins var notaður til að
skoða náttúrufegurð Vikurinnar, og hamrana auslanmeg-
in. Er þar hellir einn mikill, bár og víður, en ekki djúp-
ur, undir Víkurkletti. Heitir hann Víkurbaðstofa, ekki veit
ég þó vegna livers hann ber það nafn. Einnig voru skoð-
aðir aðrir hellar þar austur með. Fyrir Iiádegi fórum við
Einar út í svonefndan Bás í Urðinni undir Reynisfjalli.
Er þar stórkostlegt undir móbergshengjunni, en þar var
eitl hæsta sig í fjallinu, meðan fýlatekjan átti sér stað.
Vel njóta Reynisdrangar sín þaðan, tröllslegir að sjá '
hafinu. Gott hlýtur að vera og liart í þeim, er þá fá
staðizt í brimróti aldanna.
Einnig var gengið að skoða Víkurkirkju, sem er tiltölu-
lega nýlega byggð og ágætt bús. Stendur og hátt, eins og
kirkjur eiga að gera. Yfir Suður-Víkinni gnæfir Hrafna-
412 jörb