Prestafélagsritið - 01.01.1922, Blaðsíða 57

Prestafélagsritið.
Pálsbréfin.
53
um. Ef þú því felur mig félaga þinn, þá tak þú á móti hon-
um, eins og væri eg það sjálfur. En hafi hann eitthvað gjört
á hluta þinn, eða sé hann í skuld við þig, þá fær þú mér
það til reiknings. Eg, Páll, rita með eigin hendi: Eg mun
gjalda — að eg ekki nefni, að þú enda ert í skuld við mig
um sjálfan þig. ]á, bróðir, unn mér gagns af þér vegna droft-
ins, endurnær hjarta mitt sakir Krists®.
Það mun alveg óhætt að telja þetta litla bréf meðal perl-
anna í bókmentum heimsins. Sá sem svona gat rifað og talað
— það er ekki furða þótt hann hefði vald yfir mönnunum.
Það er varla hægt að vita hvort er aðdáanlegra, stolt hans
eða auðmýkt, stjórnsemi hans eða kærleikur. Og þó fegurst,
hvernig það er saman ofið hvort í annað. Þeir Fílemon og
Onesímus hafa ekki átt auðvelt með að bregðast Páli eftir
þetta. Sá blettur hefði verið óafmáanlegur. Og þeir hafa ekki
brugðist. Fílemon hefir ekki fleygt þessu bréfi — þessvegna
er það til vor komið.
En þó að þetta bréf sé frægast í þessu efni, þá er fjarri
því, að það sé eina dæmið um lipurð Páls í lífsins kringum-
stæðum. Hún kemur alstaðar fram í bréfum hans, hvar sem
hann drepur á persónuleg atriði. Eg vil nefna t. d. hvernig
hann þakkar þeim í Filippí fyrir gjöfina, sem þeir sendu hon-
um til Rómaborgar. Það er í niðurlagi Pilippíbréfsins, og
stendur alls ekki Fílemonsbréfinu að baki að snild. Eða þá
smá rneðmæli með einstökum monnum, eins og t. d. Epafro-
dítusi í Filippíbréfinu 2, 25.—30. Það er svo að sjá, sem
söfnuðurinn hafi heyrt eitthvað miður gott af honum, eða lagt
framferði hans út á einhvern lakari veg, hvernig sem því
hefir verið varið. En Páll kippir því öllu í lag og söfnuðurinn
hefir áreiðanlega ekki getað hallmælt honum á eftir. Þá mælir
hann og laglega með Epafrasi í Kólossubréfinu 1, 7—8 og
4, 12—13. Epafras hefir líklega stofnað þann söfnuð og vafa-
laust verið þar í miklu áliti. En hann hafði farið og skýrt
Páli frá því, að yfir vofði hættuleg villukenning, og það mátti
h'ta svo á, að hann væri að rógbera söfnuðinn og ófrægja
með fréttaburði til Páls. Þessvegna er það svo laglega sagt