Sjómannadagsblaðið - 05.06.1988, Side 164

162
SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ
HILMAR JÓNSSON
MINNING
ann þriðja september sl.
andaðist Hilmar Jónsson,
fyrrverandi formaður Sjó-
mannafélags Reykjavíkur.
Hilmar var fæddur 30. maí 1906 á
Ytri-Vogum í Vopnafirði, sonur
hjónanna Helgu Ólafsdóttur og Jóns
Jónssonar útgerðarbónda.
Ungur að árum hóf Hilntar sjó-
mennsku á mótorbátum og fljótlega
eftir að hann flyst til Reykjavíkur
1923 hóf hann störf á togurum, m.a.
bv. Andra, bv. Gulltopp, bv. Agli
Skallagrímssyni og bv. Arinbirni
hersi. Hilmar var frábær sjómaður
sögðu mér félagar hans sem sigldu
með honum, einstakur netamaður,
verklaginn og fljótur að átta sig á
bestu lausn þeirra vandamála sem
við blöstu í erfiðu starfi togarasjó-
mannsins. Hann var tryggur skipsfé-
lagi sem tók þátt í gleði og sorgum
félaganna og studdi þá með ráðum
og dáð. Árið 1930 kvæntist Hilmar
Sigurlaugu Jónsdóttur frá Reykja-
vík. Þau eignuðust einn son, Jón
Hilmar.
Árið 1951 var Hilmar kjörinn í
stjórn Sjómannafélagsins; 1954 kom
hann í land og verður þá starfsmaður
félagsins. Hann var fulltrúi þess á
þingum ASÍ, frá 1956 í stjórn Sjó-
mannadagsráðs okkar og þar í stjórn
frá 1961 auk fjölda annarra trúnaðar-
starfa sem hann gegndi fyrir Sjó-
mannafélagið og of langt mál er hér
upp að telja. Hann var formaður Sjó-
Hilmar Jónsson
mannafélagsins 1972 til 1978 en hætti
sem starfsmaður félagsins 1982 eftir
31 árs farsælt starf.
Sem ungur maður hafði ég kynnst
Hilmari lítillega, en 1972 liggja leiðir
okkar saman þegar ég hóf störf á
skrifstofu Sjómannafélagsins. Það
var um margt merkilegt fyrir mig. Þá
var farið fetið áfram í senn, á grýttri
braut þess sérstaka málaflokks sem
verkalýðsmál nefnast, og þá var gott
að geta leitað til Hilmars. Einlægni
hans, ábyggilegheit og áminningin
um að vera sjálfum sér samkvæmur
var gott veganesti og vissulega er það
hollt hverjum ungum manni að hlýða
á sér eldri og reyndari menn.
Oft var tekist á í kjaradeilum á
þeim tíma sem við Hilmar störfuð-
um saman. Pá fann ég það oft hve
nærri hann tók sér að ná ekki réttlæt-
ismálum sjómanna fram nema með
verkfallsboðun. Einkum var þá hug-
urinn hjá fjölskyldumönnum og sú
óvissa sem ávallt fylgdi um lengd
kjaradeilunnar. En þegar á hólminn
var komið var festan og einurðin
fyrir. í blaðaviðtali við Hilmar fyrir
mörgum árum segir hann eftirfar-
andi: „Það vil ég segja við yngri
mennina sem koma til með að taka
við af okkur: Vinnið alltaf í þágu
sjómannastéttarinnar með þetta
boðorð biblíunnar í huga — ef ein-
hver biður þig að ganga með sér
mílu, þá gakktu með honum tvær.“
Þessar síðustu línur segja miklu
meira um Hilmar Jónsson en mörg
skrifuð orð.
Hilmar var heiðraður fyrir störf
sín í þágu sjómannastéttarinnar af
Sjómannadagsráði og af Sjómanna-
félagi Reykjavíkur fyrir óeigingjörn
störf fyrir félagið og félagsmenn
þess.
Um leið og ég, fyrir hönd stjórnar-
og trúnaðarmannaráðs Sjómannafé-
lags Reykjavíkur þakka Hilmari
hans störf í þágu íslenskrar sjómann-
astéttar sendi ég eftirlifandi konu
hans, Sigurlaugu Jónsdóttur, og öðr-
um ættingjum samúðarkveðjur.
Guðmundur Hallvarðsson
FISKVINNSLAN Á BÍLDUDAL hf.
Starfrækjum Hraðfrystihús og
fiskimiölsverksmiðju.
Sími 94-2110