Eimreiðin - 01.01.1927, Qupperneq 113

Eimreiðin RADDIR UM MYND BÓLU-H]ÁLMARS
93
Eg sá þessa mynd í fyrsta skifti í vetur, prentaða framan á kápu „Nýju
skólaljóðanna". Þótti mér það góður fengur, því lengi hef ég sem aðrir
leitt getur að því í huganum, hvernig Bólu-Hjálmar hefði verið útlits.
Tók ég svo mynd þessa góða og gilda og bar hana í tal við fáa. Svo
bar það við einhvern dag í sumar, að maður, sem ég vissi að þekti
Bólu-Hjálmar, sagði við mig að fyrra bragði, að hann hefði nýlega séð
mVnd, sem ætti að vera af Hjálmari, en væri hin mesta ómynd, og myndi
enSum, sem þekt hefði Hjálmar, detta hann í hug við það að sjá mynd-
rna. Ræddum við þá dálítið um þetta. Síðan lá málið kyrt. Þegar ég svo
fékk Eimreiðina, sá ég í henni stækkaða mynd Ríkarðs og umsögn rit-
stjórans. Olli það því, að ég fór í dag á fund áðurnefnds manns og fékk
hann bæði til að dæma um myndina og lýsa Hjálmari eins og hann man hann.
Heimildarmaður minn er Árni Á Þorkelsson hreppstjóri á Geitaskarði.
Á uppvaxtarárum hans, þá er hann var í Holti í Svínadal, sá hann
Bólu-Hjálmar oft, því þar kom hann ætíð, er hann var á kynnisferðum
um Langadal. En þar átti hann ýmsa góðvini, svo sem þá Hjálmar Lofts-
son á Æsustöðum og ]óhannes Guðmundsson á Móbergi, sem báðir
Urðu hreppstjórar. Og með Magnúsi Magnússyni í Holti (afa Magnúsar
Quðmundssonar ráðherra) og Hjálmari var góður kunningsskapur, sem
meðfram mun hafa stafað af því, að Hjálmar þekti vel síðari konu
Magnúsar, Sigríði Björnsdóttur, sem var ekkja eftir Árna hreppstjóra í
Litla-Dal. En svo lætur Árni Á. hreppstjóri Þorkelsson ummælt, að svo
vel muni hann Hjálmar þann dag í dag sem þá menn, sem enn eru
honum samtíða. Sannindamerki þess er og það, hve viss Árni er um að
hafa séð svip Bólu-Hjálmars, en þá var hann kominn að Skarði. Er frá-
s°gn Árna um það að finna í „Morgni". Er þetta heldur ekki að furða,
Þó mynd Hjál mars hafi greypst í huga Árna, er honum var í æsku kunn
skáldfrægð Hjálmars og heyrði hann oft fara með ljóð sín. Hefur það
ekki þótt neinn hversdagsviðburður. Þann dóm kveður nú Árni hrepp-
st|óri upp um mynd Ríkarðs, að hún sé ekki vitund lík Hjálmari, og
myndi enginn ætla hana af honum, sem vel þekti Hjálmar, þá er hann
van lífs. Hann segir, að það eina á myndinni, sem staðist geti, sé höku-
Leinið, en aftur á móti sé ennis- augna- og munn-svipur næstum svo
fjarri Iagi sem verða megi. Svo og höfuðlag og hár að mestu.
En þessi er lýsing Árna hreppstjóra á Bólu-Hjálmari, eins og hann
Var ofarlega á sjöunda fug nítjándu aldar:
Bólu-Hjálmar var hár maður vexti, eða svo sem hann sjálfur segir
»hart nær þrjár áinir“, en þá orðinn nokkuð lotinn. Ekki var hann