Iðunn : nýr flokkur - 01.06.1933, Qupperneq 50

,224
Fólkið á Felli.
iðunn
• eins og nafnið ber með sér, á það að halda uppi
rétti konunnar í hverju sem er. Og þó að félagið sé
ekki gamalt, hefir það látið margt gott af sér leiða, til
• dæmis gaf það fjórum fátækum börnum sálmabækur
•á jólunum síðast liðinn vetur, svo að þau fóru ekki í
jólaköttinn. Og svo gáfu þær prestinum nýja hempu,
því sú gamia var orðin upplituð og snjáð á börmunum.
— En það allra mesta, sem þær hafa afrekað, er það,
að þær hafa gengist fyrir því að láta byggja nýja
kirkju. Sú gamla var orðin alveg aftur úr tímanum og
óttalega ókristilegt hús. •— Nú stendur svo á, að á
morgun ætla þær, eða kvenfélagið, að fara að halda
hlutaveltu til þess að fá, þó ekki væri nema nokkrar
^krónur upp í kostnaðinn.------
Fólkið á Felli er að ljúka við að sæta síðasta flekk-
inn. Pað má heldur ekki seinna vera, því nú er mjög
tekið að rökkva. Það er að mestu logn, svo að niðurinn
í gilinu vestan engjanna heyrist all-greinilega. Öðru
hvoru finst þó ofurlítill norðansvali niður hlíðina, aust-
,an við Fellið, eins og til að minna á, að enn þá sé
hann þó við sömu áttina.
Jón bóndi styðst fram á hrífu sína og stútar sig á
tóbaksbauknum. „Bara að maður nái nú þessu heim,“
segir hann eins og við sjálfan sig.
„Ég held nú bara að ég léti binda þetta á morgun,
• ef gott verður“, segir kona hans. Jón segir ekki neitt'
við því. Gunnar er að láta síðasta fangið á sætið. „Fari
hún í logandi, þessi helvítis kerling," hugsar hann og,
lítur til Stínu. En Stína lítur á mömmu sína og segir
með þykkju:
„Það væri nú svo sem rétt eftir öðru að fara nú að
,binda á morgun, þegar við adluðum að fara á tom-