Iðunn : nýr flokkur - 01.06.1933, Qupperneq 81

IttUNN
Kirkjan og ánisarlið hennar.
255
gera, um hvaða málefni sem er. Hér er líkt á komið og
ef maður segði um jafnaðarmenskuna, að hún væri í
]iví fólgin, að nokkrir bolshevikar flygjust á, með illum
munnsöfnuði, við síldarkerlingar niðri á bryggju. Hverju
málefni rná hæglega gefa þá óvingjarnlegu yfirborðslýs-
ingu, sem setur ]iað í skoplegt eða fráhrindandi Ijós,
En með ]iví móti er aldrei stutt að heppilegri lausn
neinna mála, og þannig hafa aldrei frain komið vitur-
legar tillögur, því að óvildin grefur aklrei djúpt til
skilnings eða tekur mörg sjónarmið.
„Allir hlutir eiga orsök“, og svo virðist einnig vera
með ónot ]iessa Skúla. í garð kirkjunnar. Hann er svo
kurteis að gera grein fyrir þeim, og eru ástæður hans
þær, sem nú skal greina:
i fyrsta lagi virðist hann, eins og áður er vikið að„
líta á alla trú kirkjunnar á æðri hluti en munn og maga
sem skilyrðislausan hégóma og firru. Þar af leiðandi sé
öll starfsemi kirkjunnar rugl og fásinna, sem kosti ríkið
mikils til of mikla peninga.
í öðru lagi þykist hann sjá og sanna þennan vísdóm
fyrir sér með því, að enginn kæri sig í raun og veru
um kirkjuna af beinum andlegum þörfurn. Betur stæðu
stéttirnar séu sælar án hennar, fátækari stéttirnar fyrir-
líli hana af tveim ástæðum: Þeim þyki ekkert varið í
fyrirheit hennar og kenningar um andlega hluti, þegar
þær hafi hvorki í sig né á. Kirkjan í heild sé fátækling-
unum og baráttu þeirra fyrir bættari kjörum andvig.
Tveir hópar manna styðja samt sem áður kirkjuna,
scgir Skúli: Heimskasti hluli hinnar fátækari stéttar,.
sem ])ö einungis af vanafestu og steinrunninni skyldu-
tilfinningu, fremur en nokkurri trúarsannfæringu, held-
ur trygð við hana, og svo yfirstéttirnar, auðvaldið, sem
styður kirkjuna, á meðan hún reynist |>ví vikaliðugur