Iðunn : nýr flokkur - 01.06.1933, Qupperneq 95

3ÐUNN
Kirkjan og árásarlið hennar.
269
lögmáli hins eilífa lífs. Þannig verður lífið fegurra og
betra.
Pá þarf ekki að taka guðsríki með valdi, eins og
mcnn hafa verið að gera tilraunir til alt frá dögum
Jóhannesar skírara. Það þróast á hinu gagnkvæma
trausti, friði og kærleika, trú og dygðum, sem nú en
reynt að tortryggja og svívirða kirkjuna fyrir.
Þegar ég ber saman trúarbrögð kristindómsins, eins
og ég skil þau, og trúarbrögð kommúnismans, þá virðist
mér það vera augljóst, að frá upphafi ber livor tveggja
stefnan fyrir brjósti mannlega velferð og er að leita
iausnar á margvíslegu böli lífsins. Fyrir frumkvöðlum
beggja þessara hreyfinga hefir áreiðanlega ráðið hin
sama tilfinning: kærleiki til mannanna og brennandi
löngun til að ráða bót á meinum þeirra, þó að þeir
hafi gert sér misjafnlega Irúarlega grein fyrir eðli
tilverunnar og þar af leiðandi bent á ólíkar aðferðir.
Kommúnisminn hefir alt af lagt fyrst og fremst á-
herzlu á hina efnahagslegu ytri velferð og vill leitast
við að bæta bana með nýju stjórnskipulagi. Þetta er
eðlileg afleiðing af Jtví, aö hann er vantrúaður á það,
að neins annars sé að leita en skammvinnra jarðneskra
gæða. Kristindómurinn hefir aftur fyrst og fremst leitað
eilífra gæða og trúir á þau. En undir það hugtak koma
auðvitað einnig hin tímanlegu gæði. Mér mun verða bent
á það, að hinn sögulegi kristindómur hafi oft og tíð-*
um skilið hér greinilega í milli og iðulega talið hin
timanlegu gæði fánýt, ef ekki syndsamleg. En ég er
reiðubúinn að sýna fram á það, hvenær sem er, að
þetta er misskilningur á boðskap Jesú. Enda er ekkert
röhsamlegt samræmi í þvi. Kristindómurinn kann að
ípeta öll gæði. En gæði eilífðarinnar eru honum þeim
mun dýrmætari, sem eilífðin er meiri en augnablikið.