Árbók Háskóla Íslands - 01.01.1982, Qupperneq 25

Læknadeild og fræðasvið hennar
23
væri að nota fyrir allar rannsóknastofnanir
læknadeildar. Framhaldið var svo hugsað
þannig að inn í slíkan ramma mætti setja
sérákvæði varðandi einstakar rannsókna-
stofnanir eftir eðli þeirrar starfsemi og
reksturs sem þær hefðu með höndum. Því
miður höfðu engar tillögur borist frá þessari
nefnd í lok þess tímabils sem hér er verið að
greina frá.
Kynning á
rannsóknastarfsemi
Sú nýbreytni var tekin upp að gefa kenn-
urum og öðrum er tengdust starfsemi deild-
arinnar tækifæri til að kynna rannsókna-
starfsemi sína með stuttum erindum. Slík
rannsóknakynning var haldin í fyrsta sinn 7.
mars 1981 og sú næsta ári síðar eða í mars
1982. Báðar fóru fram í kennslustofu
Hjúkrunarskólans.
Deildarráð samþykkti að slík rannsókna-
kynning starfsmanna læknadeildar skyldi
verða árlegur viðburður.
Próf fyrir læknakandídata
frá erlendum háskólum
I desember 1979 markaði deildarráð
læknadeildar sér ákveðna stefnu um það
hvernig með skyldi fara þegar menn með
læknapróf frá erlendum háskólum en ekki
íslenskt sækja um starfsleyfi hér á landi.
Læknadeild setti sér tvenns konar meg-
inreglur til að fara eftir:
L Þeir sem hafa læknapróf frá háskóla á
Norðurlöndum verða að taka og standast
próf í íslenskum lögum og reglum varð-
andi hina ýmsu þætti heilbrigðismála,
réttarlæknisfræði, ritun lyfseðla og þ.h.
2. Því til viðbótar verða þeir sem hafa
læknapróf frá háskólum utan Norður-
landa að ljúka prófi í lyflæknis- og
handlæknisfræði (munnlegt, skriflegt og
klinískt) og mögulega fleiri greinum eftir
því sem stjórn læknadeildar ákveður
hverju sinni.
Allir skulu tala og rita íslenskt mál það vel
að ekki sé hætta á að vankunnátta í þeim
efnum geti leitt af sér mistök í starfi.
Forstöðumenn kennslugreina
I læknadeild hefur verið litið svo á og
raunar talið sjálfgefið að prófessorar skyldu
teljast í forsvari sinna kennslugreina gagn-
vart deildarstjórn. Þar sem nær undantekn-
ingalaust er aðeins einn prófessor í hverri
kennslugrein, hefur ekki þurft að fara í
grafgötur með það hver gegndi þessu for-
ystuhlutverki. Engin ákvæði er um þetta að
finna í lögum háskólans eða reglugerð. í
stjómartíð undirritaðs kom það nokkrum
sinnum fyrir að einn af prófessorum lækna-
deildar skírskotaði til háskólalaga og fríaði
sig á þeim forsendum allri ábyrgð og for-
ræði. t rauninni var ekkert við þessu að
segja, en ákveðið var fyrir alllöngu að koma
hér meiri festu á. f ársbyrjun 1982 komst
það loks í verk að tilnefna forstöðumenn
kennslugreina, og fyrir valinu urðu að sjálf-
sögðu prófessoramir, þar sem þeirra er á
annað borð völ. í sumum smærri kennslu-
greinanna er enginn prófessor, en kennsl-
unni sinnt af dósent eða lektor í 37% starfi.
Til bráðabirgða voru þeir einnig tilnefndir
forsvarsmenn viðkomandi greina, enda þótt
telja megi óeðlilegt að menn svo lítið tengdir
deildinni axli meiri háttar stjómunarlegar
skyldur. Til mála kæmi að láta þær
kennslugreinar sem svona er ástatt um til-
heyra að nafninu til einhverri hinna stærri
greina.
Læknadeild og framhalds-
menntun — sérfræðimenntun
Allt frá því Læknaskólinn var stofnaður
árið 1876 hafa læknakandídatar orðið að
uppfylla vissar lágmarkskröfur um fram-
haldsnám til að öðlast embættisréttindi eða
almennt lækningaleyfi, og nemur sá náms-
tími nú 12 mánuðum samkv. nánari reglum.
Upp úr 1920 fara íslenskir læknakandídatar