Árbók Háskóla Íslands - 01.01.1982, Qupperneq 109

Verkfræði- og raunvísindadeild og fræðasvið hennar
107
reynt að sjá svo til, að launakostnaður
fengist með útseldum verkefnum. Þessi
háttur hefur verið hafður á í talsverðum
mæli hin síðari ár, og eru á hverjum tíma allt
að 10 sérþjálfaðir starfsmenn lausráðnir til
lengri eða skemmri tíma.
Verkefni
Á árunum 1980 og 1981 voru margvísleg
verkefni unnin á vegum stofnunarinnar, og
má nefna nokkur.
Verkefni fyrir Rafmagnsveitur rikisins í
sambandi við hönnun á raflínum. Skýrsla
um niðurstöður var gefin út 1981 og ber
heitið PDT-1 and PDT-2: Computer Pro-
grams for Probabilistic Design of I ransmis-
sion Line Poles, Ragnar Sigbjörnsson og
Pjetur Hjaltason.
Verkefni fyrir Vegagerð ríkisins er tengist
jarðskjálftum á Suðurlandi og öryggi sam-
göngumannvirkja í slíkum hamförum.
Verkefnið er yfirgripsmikið og nær til nok-
kurra ára. Fyrstu niðurstöður birtust í
skýrslunni Jarðskjálftaálag á brýr á Suður-
landi: Áfangaskýrsla nr. 1 — Eiginsveiflu-
greining Ölfusárbruar, Verkfræðistofnun
1981, Ragnar Sigbjörnsson.
Sölumiðstöð hraðfrystihúsanna, Fiski-
málasjóður og Samband íslenskra sam-
vinnufélaga stóðu sameiginlega að því að
fjármagna rannsóknaverkefni, sem fólst í
því að gera reiknilíkan til framleiðsluskipu-
lagningar í frystihúsum. Hér var um talsvert
umfangsmikið verkefni að ræða, sem stóð í
hartnær tvö ár, 1980-1982. Að verkinu
unnu Pétur K. Maack dósent og Páll Jens-
son, forstöðumaður Reiknistofnunar.
Þá hófust rannsóknir á vindi, áhrifum
jarðskjálfta á mannvirki, og margt fleira
mætti nefna.
Árið 1982 var ný stjórn kjörin, og skipuðu
hana Óttar P. Halldórsson prófessor, for-
maður, Gísli Jónsson prófessor og Pétur K.
Maack dósent. Ragnar Sigbjörnsson, lic.
fechn., starfaði við stofnunina í fullu starfi,
og auk hans störfuðu á þeim tíma 3—5 aðrir
verkfræðingar og verkfræðinemar að sér-
stökum verkefnum. Um þetta leyti voru
hafnar allviðamiklar rannsóknir á vindi og
vindálagi á mannvirki.
Eftir að mikið tjón hafði orðið í Engi-
hjallahverfi í Kópavogi í febrúar 1981 leit-
aði Kópavogsbær til Verkfræðistofnunar
um sérfræðilega aðstoð og rannsóknir til að
draga úr hættu á eða koma í veg fyrir, að
slíkt endurtæki sig þar á svæðinu. Gert var
líkan af Engihjallahverfinu, og ætlunin er
að prófa það í stormgöngum, en tafir á
byggingu rannsóknastofa hafa valdið því,
að dragast mun að þeim rannsóknum ljúki.
Áfram verður þó unnið að vindrannsókn-
um, bæði sem þjónustuverkefnum og sem
sjálfstæðum rannsóknum stofnunarinnar.
llla hefur gengið að afla fjár til sjálfstæðra
rannsókna. Vísindasjóður, Minningarsjóður
Ludvigs Storr og Fiskimálasjóður hafa allir
brugðist vel við styrkumsóknum, t.d. varð-
andi tækjakaup.
Vegna þess, hve takmarkað fé hefur
verið veitt til stofnunarinnar, hefur orðið að
byggja stofnunina að verulegu leyti á eigin
tekjum fyrir þjónustustarfsemi. Hefur þess
verið gætt að sinna einungis þeim verkefn-
um, sem segja má, að krefjist mikillar sér-
fræðiþekkingar, en hafna þeim verkefnum,
sem ráðgefandi verkfræðingar og verk-
fræðistofur annast í daglegum störfum.
Fyrstu starfsár stofnunarinnar hafa því
einkennst af því, að verulegur hluti af rekstri
hennar er kostaður af eigin tekjum, eða um
og yfir 80%. Er þess vænst, að þetta breytist,
og væri að mati núverandi stjórnar æskilegt,
að a.m.k. helmingur af heildarreksturs-
kostnaði væri með fjárveitingum en helm-
ingur af sjálfsaflafé.
Óttar P. Halldórsson