Árbók Háskóla Íslands - 01.01.1982, Síða 116

114
Árbók Háskóla íslands
Kennsla
Á því tímabili, sem hér um ræðir, var
nokkur aukning á framboðinni kennslu á
vegum deildarinnar, bæði vegna fjölgunar
nemenda og þó einkum vegna þess að hafin
var kennsla í félagsráðgjöf til starfsréttinda.
Einnig var hafin kennsla í mannfræði sem
aðalgrein til B.A.-prófs. Háskólaárið
1981—1982 var kennt í deildinni alls 101
námskeið sem metin eru til eininga, en þá
eru ótalin prófverkefni, rannsóknarverkefni
sem nemendur fá einkunnir og einingar
fyrir.
Tafla 1 sýnir hvemig námskeiðin skiptast
eftir námsgreinum.
Framboði á námskeiðum hefur verið
haldið í algjöru lágmarki. Hefur hin síðari ár
vetlð horfið meira að því en áður að kenna
valnámskeið annað hvert ár í spamaðar-
skyni. Einnig hefur verið felld niður kennsla
í nokkrum valnámskeiðum þar sem nem-
endur voru fáir.
Kennarar
Þegar deildin tók til starfa haustið 1976
störfuðu 11 fastir kennarar við deildina, í
upphafi haustmisseris 1979 var tala fastra
kennara óbreytt. Heimild var þá fyrir
tveimuf stöðum til viðbótar: prófessors-
embætti í félagsfræði og lektorsembætti í
bókasafnsfræði. Haustið 1982 voru fastar
stöður við deildina orðnar 16, þ.e. 4 pró-
fessorsembætti, 3 dósentsembætti og 9 lekt-
orsembætti. Fjárveiting fyrir lektorsembætti
i félagsráðgjöf er notuð til þess að greiða
kostnað vegna kennslustjóra í félagsráðgjöf.
Tafla 2 sýnir hvemig stöðumar skiptast
milli greina og eftir stöðuheitum.
Á síðari tveimur árum þess tímabils, sem
hér um ræðir, mun láta nærri að fastir
kennarar deildarinnar hafi getað annað í
mesta lagi um 58% af kennslunni með því að
inna af hendi hámarkskennsluskyldu, 840
vinnustundir á kennsluári. Ef tekið er tillit
til þess að á hverju misseri eru alltaf ein-
hverjir kennarar í samningsbundnum rann-
sóknarleyfum verður framlag fastra kenn-
ara nokkru lægra, eða að öllum líkindum
rúmlega 50%. Af þessu leiðir að tæplega
helming allrar kennslu hafa stundakennarar
annast eða fastir kennarar í yfirvinnu. Hér
er rétt að hafa í huga að reynt hefur verið að
draga úr kostnaði við kennslu með því að
kenna sem flest valnámskeið annað hvert ár,
þannig hefur verið hægt að halda kennslu-
magni við deildina í algjöru lágmarki.
Háskólaárið 1979—1980 störfuðu 42
stundakennarar við deildina. Háskólaárið
1980—1981 voru þeir 46 og 1981—1982
voru þeir 41. Af þessu má sjá að fjöldi
stundakennara hefur að mestu staðið í stað
á því tímabili sem hér um ræðir. Þessar tölur
eru þó ekki mjög nákvæmar því erfitt getur
verið að skilgreina hverja beri að kalla
stundakennara og hverja fyrirlesara. Æski-
legt væri að gera greinarmun á þeim
stundakennurum sem kenna heil námskeið,
eða flytja 30—40 fyrirlestra á misseri, og
þeim sem flytja aðeins 10—15 fyrirlestra eða
færri um sérfræðileg efni, án þess að taka að
neinu öðru leyti þátt í kennslunni.
Breytingar á kennaraliði
a. Tímabundnar breytingar
1. júní 1980 var Andra Isakssyni veitt
tímabundið leyfi frá prófessorsembætti í
uppeldisfræði. Við embætti hans tók Guðný
Guðbjömsdóttir. Guðný hafði áður gegnt
lektorsembætti 1 uppeldisfræði.
1. febrúar 1981 var Ólafi Ragnari Gríms-
syni veitt tímabundin lausn frá prófessors-
embætti í stjómmálafræði. Við starfi hans
tók Svanur Kristjánsson. Svanur hafði áður
gegnt dósentsembætti í stjórnmálafræði.
Vegna þessara breytinga losnuðu tvö
lektorsembætti við deildina. Þórður Gunnar
Valdimarsson var settur í lektorsembætti í
uppeldisfræði 1. júlí 1981. Þórður Gunnar
er fæddur 21. júní 1950, hann lauk dipl.
paed. prófi frá Goethe-háskólanum í
Frankfurt 1978.
Ólafur Þ. Harðarson var settur í lektors-