Morgunn - 01.12.1921, Qupperneq 27

MORGUNN
147
Tcilsími handa framliðnum mönnum.
Fátt er það, aem aýnir það ljósara en enaku tímarit-
in, hver áhrif sálarrannsóknirnar eru farnar að hafa á
Stórbretlandi; það liggur við að aegja megi, að hvert hefti,
sem af þeim tímaritum berst hingað, flytji eitthvað með
eða móti kenningunni um samband við framliðna menn
— en þó miklu meira með henni.
Ein af þeim ritgjörðum stóð í síðaBta apríl-hefti
mánaðairit8in8 London. Hún er um áhald, sem fundið
hefir verið upp í Glasgow og notað við það fyrirbrigði,
er raddir heyrast á tilrauuafundum utan við miðlana.
Höfundur ritgjörðarinnar heitir George H. Lethem og er frið-
dómari i Glasgow, og áhaldið er á ensku nefnt psychofon.
Þeir miðlar, sem þessar raddir heyrast hjá, hafa
verið nefndir raddamiðlar. Frægust núlifandi manna, sem
þessari gáfu eru gæddir, er víst frú Etta Wriedt frá
Detroit í Bandarlkjunum, sem þrásinnis hefir verið fengin
til Englands til rannsókna á þessum hæfileik. Fyrir-
brigðið er ekki óþekt hér á landi. Þessar raddir voru
mjög skýrar umhverfis indriða Indriðason siðara hluta
þess tíma, sem hann fékst við miðilsstörf. Og fullyrt er
af áreiðanlegum mönnum, sem fengist hafa við tilraunir
með miðli hér í bænum siðastliðinn vetur, að radd-
irnar hafi komið á fundum þeirra.
Raddírnar eru oft veíkar. Fyrir þvi er oft notaður
hljóðauki, nokkurs konar lúður eða trekt, sem gerir
þær sterkari. Algengt er, að þessar raddir fáist ekki
nema í myrkri, og óræk reynsla að minsta kosti, að birt-
an dregur úr styrkleik þeirra.
Aðalmótbáran gegn þeasum röddum af hálfu þeirra,
sera véfengja vilja dularfull fyrirbrigði, hefir verið sú,
að þær séu ekki annað en búktal miðilsins. Auðvitað
hefir oft syo til fiáttaö, aö eú tilgáta hefir ekki verið