Morgunn - 01.12.1921, Síða 80

200
MOEGUNN
„Eftir þeirri venju, sem til þessa hefir verið rikjandi um fermingm
ungmenna, ekki að eins i þjóðkirkju vorri, heldur og 1 öllum kirkjum
mótmælenda, þar sem ferming er lögleidd, álitur kirkjustjórnin það alls
ekki á sínu valdi að veita manni, sem ekki cr sóknarprestur i skilningi
laganna, leyfi til að framkvæma þessa kirkjulegu athöfn. I öllum lög-
um og tilskipunum, þar sem vikið er að fermingunni, er sem sé gert
ráð fyrir henni svo sem lögmæltu embættisverki þjónandi sóknarpreita
einna, enda veit eg ekki heldur nein dæmi þess, að þetta embættisverk
hafi nokkru sinni verið framkvæmt af öðrum en lögskipuðum sóknar-
prestnm. Það væri því sama sem að ganga á löghelgaðan rétt sóknar-
presta þjóðkirkunnar, ef farið væri að leyfa frávik frá hinni rikjandi
reglu í þessu efni, og með þvi væri skapað viðsjárvert fordæmi fyrir
ókominn tíma. Þykist einhverjir foreldrar eða aðstandendur af ein-
hverjum ástæðum ekki geta trúað sóknarpresti sínum fyrir þvi að ferma
hörn sín, þá er þeim altaf, lögum samkvæmt, heimilt að leysa sóknar-
band til einhvers annars þjóðkirkjuprests, og fela honum framkvæmd
verksins, nema þeir kjósi hitt heldur, að sleppa fermingunni meö öllu.,
sem þeim er og frjálst að lögum.
„Hins vegar hefir það þó verið látið óátalið af kirkjnstjórninni,
að prestvigðir menn með rétti til embætta i þjóðkirkjunni framkvæmdu
í viðlögum ýmis prestsleg embættisverk i umboði þess sóknarprests, er
annars hefði átt að framkvæma verkið, og á hans embættislega ábyrgð.
Þótt eg að visu, eins og þegar er tekið fram, viti þess ekki nein dæmi„
að ferming hafi verið framkvmmd á þann hátt af öörum en starfandi
sóknarpre8tum, þá ætti, virðist mér, hið sama að geta átt sér stað um
þetta embæt.tisverk, sé að öðru leyti full trygging fyrir þvi, að fullnægt
sé sjálfsögðum og lögmæltum fermingarskilyrðum. Það yrði þá einka-
mál milli hlutaðeigandi sóknarprests og hins prestvigða manns, hvort
sóknarpresturinn eftir atvikum sæi sér fært og væri fús til að fela hon-
um framkvæmd verksins í umboði sinu og á sina ábyrgð.
„Með öðrum hætti fæ eg ekki séð, að ferming þessara þriggja
pilta geti orðið framkvæmd af yður.
„Um tvo af piltum þessum, sem þér óskið leyfis til að ferma, er
nú það að segja, að 'þeir eru i fríkirkjusöfnuðinum hér i bænum, og
ferming þeirra þvi kirkjustjórninni að öllu leyti óviðkomandi; þar verð-
ið þér að leita samkomulags við hinn þjónandi frikirkjuprest. En um
þriðja piltinn, son yðar, sem er i dómkirkjusöfnuðinum verðið þér að
leita samkomulags við þann af prestum dómkirkjunnar, Bem annars hefði
borið að ferma piltinn. Yilji hann fela yður að framkvæma ferminguna
á sina ábyrgð og i sinu umboði. þá hefir kirkjustjórnin fyrir sitt leytb
ekkert sérstakt við það að athnga, einkanlega þar sem i blut á yðar
eigið barn“.