Morgunn - 01.12.1921, Qupperneq 109

MOEGUNN
229
— Samkvæmt vísitatíubók Snæfellsness-prófastsdæmis
prédikaði eg í Stykkishólmi 24. sept. 1916 út frá textan-
um Lúk. 23, 32 og 39—43.
Þetta vottast hér með.
Ólafsvík, 15. febr. 1921.
Guðm. Einarsson,
prófastur.
SÝNIR.
Fóll^ið í baðstofunni.
Sýn Jóhannesar Quðmundssonar.
Frásögninni fylgdi eftirfnrandi bréf:
Hafralæk í Aðaldal, 5. febr. 1921.
Herra ritböfundur Einar H. Kvaran!
Það er nokkuð siðan «ð mér kom til hugar að senda yður til
gamans og yfirlits fyrirburð þann, er liér fylgir og sem birtist háöldr-
uðnm manni á minu heimili fyrir tveimur árum. Sá gamli maður heitir
Jóh&nnes Guðmundsson og er afabróðir minn. Verður hann 92 ára, ef
kann lifir til næstu JónsmeBSu (fæddur 24. Júni 1829). Guðmundur á
Sandi hefir minst á hann í ,,Norðurlandi“ fyrir nokkurnm árum (hann
-er móðurbróðir Guðm.), ásamt öðrum merkilegum öldungum hér í sýslu,
Jóni Hinrikssyni o. f 1., er þa voru enn ofanjarðar. Jóliannes gamli
hefir verið afbragðs vel fróður maður, eftir þvi sem gerist um alþýðu-
menn, frábærlega skýr og minnugur. Okunnugir kynnu að ætla, að
lítt væri hendandi reiður á fyrirburði, er svo fjörgamall maður yrði
áskynja um. En þó er það mála sannast' að þótt hann væri kominn i
kör, þá er þetta bar fyrir hann, þá hélt hann þá og enn i dag nokk-
urn veginn alveg óbiluðum skilningi og dómgreind. Hann les enn bæk-
■ur og fylgist enn furðulega vel með i bókmentum og dagskrármálum og
fréttum blaðanna, Til sönnunar fyrir skýrleik karls má geta þeBB, að
um sama eða svipað leyti sem fyrirburður þessi geröist, lærði liann
BO e'rinda visnaflokk, forskeyttan, og þann flokk þuldi hann fyrir próf.
Sigurði Nordal i fyrrasnmar (1919).
Þennan fyrirburð færöi Jóhannei gamli sjálfur i letur daginn eftir
að hann varð hans var. Er því framsetningin öll og orðfærið eingöngu
frá honum sjálfum. En það sem eg tendi yður, er afskrift min.
Eg l®gg auðvitað engan dóm á eðli þes«a fyrirburðar. Þeim, sem
hafa heyrt hann, þykir hann óvejulegnr og merkilegur. Mér hefir