Morgunn - 01.06.1937, Blaðsíða 18

12
MORGUNN
ins hefði yfirleitt aldrei risið kristileg vakning á íslandi.
Eg geri ráð fyrir, að það sé rétt í þeim skilningi, sem
Hallesby leggur í orðið vakning. Samt hefir kristni haldist
hér við um meira en 9 aldir. Henni hefir auðvitað verið
ábótavant, eins og öllu öðru, sem vér mennirnir höfum
með höndum. En eg efast mikillega um það, að það hefði
verið henni sannur gróði, að fá mikið af þeim vakningum,
sem Norðmaðurinn telur óhjákvæmilegar.
Það sé fjarri mér, að andmæla þeirri vakning, er
leiðir til þeirrar trúar, sem Jesús frá Nazaret boðaði. Það
er f jarri mér að hafa á móti neinu því, er vekur það guðs-
traust, er hann ætlaðist til að mennirnir hefðu. Það er
fjarri mér að ýfast við þeirri vakning, sem stafar af
þeirri þekking, sem vér getum fengið á alheimi guðs, bæði
á þessu stigi tilverunnar og öðrum. Það er fjarri mér að
hafa á móti þeirri vakning, sem leiðir til þeirrar trúar, sem
frelsar, og síra Haraldur Níelsson hefir útlistað svo gáfu-
lega í sinni dásamlegu prédikun um það efni. Það er fjarri >
mér að amast við þeirri vakning, er leiðir það í ljós, sem
postulinn nefnir ávöxt andans: kærleika, gleði, frið, lang-
lyndi, gæzku, góðvild, trúmensku, hógværð, bindindi.
En það eru til aðrar hliðar á vakningunum. Það vill
svo til, að eg hefi staðið vel að vígi um að athuga þau
fyrirbrigði. Eg hefi um einn áratug átt heima í borg, þar
sem vakninga bjástrið var í algleymingi.
Þegar prestunum fanst safnaðarmenn sínir fara að
slaka á klónni í kirkjumálum, pöntuðu þeir sérfræðinga
í vakningar æsingum. Þeir komu, og fólkið flyktist að
samkomum þeirra. Á hverri samkomu voru tugir og hundr-
uð manna, sem lýstu yfir því, að nú hefðu þeir tekið sinna-
skiptum, — eins og Hallesby segir um íslenzka prestinn
— nú ætluðu þeir að fylgja Jesú og þar fram eftir götun-
um. Meðan eg var þessum ósköpum óvanur, var mér for- >
vitni á, hvernig lífið í borginni mundi líta út, eftir að all-
ur þessi mannfjöldi hafði snúið sér til Jesú, eins og það
var orðað. En það vildi svo kynlega til, að breytingin varð