Morgunn - 01.06.1937, Blaðsíða 39

MOKGUNN
33
er Fríkirkjunni var lokað vegna aðgerðarinnar, þá fór
þessi söfnuður síra Haralds Níelssonar þess á leit við
ráðamenn Dómkirkjunnar, að síra H. N. fengi að messa
þar annan hvorn sunnudag, á þeim tíma, sem þjónandi
prestar kirkjunnar messuðu ekki, meðan svo stæði um
Fríkirkjuna. Þessari málaleitan var svarað ákveðið neit-
andi, og varð ekki um þokað. Ekki mæltu þeir frjálslyndu
menn, Gísli sýslumaður og Bjarni prófastur, á móti þess-
ari neitun, og hlaut þó síra B. J. þá •— að minsta kosti —
að vera kunnugt um þessa ráðstöfun, því hann var þá
þjónandi prestur við Dómkirkjuna.
Annað dæmið er frá prestastefnu, sem haldin var í
Reykjavík einu eða tveimur árum áður en síra H. N. lézt.
Þá óskaði hann eftir að fá að flytja erindi á prestastefn-
unni, þar sem hann ætlaði enn á ný að leiða fram merki-
leg vitni, um að fullvíst væri um að líf væri til eftir þetta
líf, að kærleikurinn væri dýrmætasta eign, sem nokkur
mannssál gæti öðlast, og að Jesús frá Nazaret væri vinur
okkar allra og kærleiksríkur bróðir. — Þessari málaleitun
síra H. N. svaraði biskup landsins neitandi, en G. Sv. og
síra B. J. mæltu ekki á .móti þessari ákvörðun biskups,
heldur tóku þeir henni með þögn, svo sem hún lýsti nægu
frjálslyndi. — Þessir sömu menn telja nú rétt, að leiða
Hallesby í kór Dómkirkjunnar, þangað sem síra H. N.
mátti ekki koma til að prédika, og var hann þó, um þess-
ar mundir, kennari prestaefna landsins.
Þá er og alkunna, að reynt var að loka kirkjum lands-
ins fyrir síra H. N., svo að honum gæfist ekki kostur á
að prédika, á ferðum sínum um landið; en jafnframt skal
það sagt, prestum landsins til maklegs lofs, að þeir feng-
ust ekki til þessa, en tóku flestir sr. H. N. opnum örmum,
svo sem maklegt var slíkum kennimanni.
Af þessum atburðum öllum verst eg ekki efanum um
hlýja vináttu síra Bjarna Jónssonar til síra Haralds Níels-
sonar, sem hann þó útlistaði fagurlega í ræðum sínum, en
maklegum lofsyrðum Einars H. Kvarans og annara um
3