Morgunn - 01.06.1937, Blaðsíða 22
16
MORGUNN
þeirra væri ekki annað en líflaust form, þrátt fyrir allan
trúarhávaðann og vandlætinguna. Hvernig haldið þið að
Norðmenn tækju slíku bænahaldi?
Eg bið menn vel að gæta þess, að eg er ekki að halda
því fram, að þessi lýsing Bruns á löndum hans sé rétt. Eg
er ekki að dæma neitt um trúarástand frænda vorra í Nor-
egi né áhrif þess á siðgæði þeirra. En hitt leyfi eg mér að
benda ykkur á, að vitnisburður Bruns um landa hans
hlýtur alveg að sjálfsögðu að vera reistur á sterkari rök-
um en vitnisburður Hallesbys um Islendinga. Svo að ef
tilefni er fyrir Norðmenn til þess að biðja fyrir okkur, þá
hlýtur að vera enn sterkara tilefni til þess að við stofnum
til opinbers bænahalds út af misgjörðum Norðmanna.
Hvernig haldið þið að Norðmenn mundu kunna slík-
um fyrirbænum? Þeir mundu segja okkur, alveg með réttu,
að við skyldum halda okkur saman; það sé nóg verk handa
okkur, að gæta okkar eigin kristindóms. Þeir mundu segja
okkur, að þetta bænahaldsbrask okkar væri grímuklædd
og ósvífin móðgun. Sannleikurinn er sá, að þetta er ekki
boðið öðrum þjóðum en þeim, sem taldir eru að vera
smælingjar.
Eg fer þá að ljúka máli mínu. Eg veit það vel, að
sumir menn líta öðrum augum en eg á trúarvakninga-
starfsemina. Eg get líka hugsað mér að þeir menn séu til,
sem vilja taka öllum fyrirbænum með auðmýkt og bljúgu
geði. En mér veitir örðugt að hugsa mér þá íslendinga,
sem finst við eigum að taka því með afskiptaleysi og al-
gerðu tómlæti, að gestir okkar, sem við höfum sýnt góð-
vild og kurteisi, svívirði eftir heimkomuna okkar beztu
menn, hvort sem þeir eru lífs eða liðnir, frammi fyrir
fólki, þar sem enginn er til andsvara. Slíkt væri ekki frið-
semi, ekki hógværð, ekki lítillæti. Það væri ekki sprottið af
neinni dygð. Það væri eingöngu lítilmenska.