Morgunn - 01.06.1937, Blaðsíða 42
36
MORGUNN
/ fyrsta lagi er frelsi hans fólgiS í hinu fullhomna
valdi hans á líkama sínum. Hann er herra líkamsþarfa
sinna; líkami hans er fagur, þróttmikill og hraustur og
hann ræður svo yfir þörfum hans, að hann fastar — neyt-
ir ekki matar — vikum saman, og á meðan aðrir njóta
náðar og hvíldar svefnsins, gengur hann eftir erfiðan
starfsdaginn einn upp á f jall og vakir þar á bæn alla nótt-
ina, en um sólarupprás gengur hann niður í bygðina, sterk-
ur og hraustur, og starfar þar hvíldarlaust til sólseturs.
Glaður og öruggur gengur hann á móti Jerúsalem, þar
sem bíða hans þær erfiðustu þjáningar, sem á líkamann
verða lagðar, og á meðan naglarnir eru reknir í gegn um
limi hans skeytir hann engu kvölum sínum, en biður blítt
og innilega: „Faðir, fyrirgef þeim, því að þeir vita ekki
hvað þeir gjöra“.
Eigum vér nokkurt annað stórkostlegra dæmi hins
frjálsa manns? Sigur sálarinnar yfir líkamanum, andans
yfir efninu, er undirstöðuatriði hins frjálsborna lífs.
/ öðru lagi er frelsi Krists fólgiS í fulllcominni stjórn
hans á öllum hræringum sálar sinnar. Hugrenningar sín-
ár ræður hann við, svo að hann reiðist aldrei nema þá
heilagri reiði yfir ranglætinu; hugleysi er honum fjar-
lægt og sannleikann, stundum beizkan og vægðarlausan,
segir hann hiklaust, hverjum sem í hlut á. Þegar allir aðr-
ir missa vald yfir sjálfum sér í uppþotum og óeirðum, sem
í kringum hann verða, varðveitir hann fullkomið jafnvægi
og sálarró. I Getsemane standa lærisveinarnir á öndinni
af ótta, Pétur grípur til sverðsins og andstæðingar hans
vita ekki sitt rjúkandi ráð fyrir undrun og óróa, en hann
gengur rólegur á móti Júdasi, eins og ekkert hafi komið
fyrir, hreint ekkert hafi skeð og segir blátt áfram og blítt:
„Vinur, hví ert þú kominn hér?“ Alstaðar stingur hátign-
arfull sálarrósemi hans og hugarkyrð í stúf við ósjálfræði
og stjórnlausa hugaræsing þeirra, sem í kring um hann
eru. Þarna sjáum vér í fyrsta sinn rætast draum mann-
kynsins um frjálst líf, frelsi og lausn undan öllu því, sem