Morgunn - 01.06.1937, Blaðsíða 49
MORGUNN
43
Jteim hætti orðið viðtökutæki fyrir lækningakraftinn. Þeg-
ar menn lesa bænirnar og finna upplyfting hugarins á
eftir, eru þeir í samræmi við hóp fundarmanna.
Með þessum hætti verður sjúklingurinn fær um að taka
á móti hinum f jörgandi geislum andlegs þróttar, sem vekja
andleg öfl sjálfs hans og miða að því, að þau starfi með
meira frelsi. Annað atriði er sálfræðilegs eðlis. Sú stað-
reynd, að til séu menn, sem séu nógu óeigingjarnir, og
þrái það, að veita með þessum hætti óþektum vinum þjón-
ustu sína, er mikil huggun fyrir marga þjáða menn, eink-
um ef þeir eru mjög einmana.
Eg veit af bréfum, hve innilega menn hlakka til þess-
arar hálfu klukkustundar, og hve mikil hressingar-upp-
spretta hún er. Það vekur hugrekki og trúnaðartraust,
lyftir huganum upp af þrauta-sviðinu, og gerir með þeim
hætti sjúklinginn hæfan til þess að veita lækningakraft-
inum viðtöku.
Hverju máli skiftir um nafnið? Hinir ósýnilegu hjálp-
armenn hafa sagt mér, að þegar um lækningar í fjarlægð
sé að tefla, verði að nefna nafn þess, sem hjálpina þráir.
Eg ræð af því, að þegar nafn sjúklings er nefnt, svari andi
hans, og út frá honum fari eins og leiftur ljóslína, sem
setji hann í samband við fylgdarmennina. Eftir þessum
sambandslið geta leiðsagnarandar fundarins fundið sjúkl-
inginn og með þeim hætti náð til hans.
Annað atriði er það, að það að nefna nafnið, er trú-
arathöfn, einföld yfirlýsing um, að unt sé að fá hjálp
þessa leiðina. Bænin er tvöfalds eðlis, gjöf og viðtaka.
Ef menn hugsa sér bænina eingöngu sem ráð til að
öðlast eitthvað, fara þeir á mis við mikilvægi hennar, og
áreiðanlega fara þeir þá á mis við mátt hennar til að
hjálpa. Bænin er í raun og veru aðferð til þess að læra
að uppgötva það, að vor himneski faðir hefir gætt oss
öllum þeim mætti, sem vér þörfnumst.
Hann hefir þegar gefið hann, en oss láist að gera oss
grein fyrir gjöfum hans. Af því kemur það, að vér erum
L