Morgunn - 01.06.1937, Blaðsíða 129
M O R G U N N
123
guðfræðideildin væri að víkja frá sinni frjálslyndis-
stefnu. Ummæli prófessors Ásmundar Guðmundssonar í
Kirkjuritinu kveða þann ótta niður. Og það er vel farið.
Það blað hér í bænum, sem fastast stend-
Fóstbræöralagið ur með Hallesby og trúarvakningu hans,
við hefir frætt lesendur sína um það, að
djöfulinn. ritstjóri M o r g u n s hafi svarist í fóst-
bræðralag við illa anda og djöfulinn
sjálfan, til að gera íslendingum alt andlegt tjón, sem
sú þrenning megnar. Allur tónninn í garð þeirra manna,
sem ritstjóri þessa furðulega blaðs telur hugsa eitthvað
öðru vísi en hann sjálfur, er sams konar; en einkum
verða þeir fyrir barðinu á honum, sem eitthvað hafa
gott að segja um próf. Harald Níelsson, eins og til dæm-
is ritstjóri Morguns og Snæbjörn Jónsson bóksali. Það
leynir sér ekki, í hverja átt ,,vakningin“ á að ganga.
Sjálfsagt er það tilætlunin að greiða götu hennar með
þessum skrifum. Eg gæti trúað því, að raunin yrði á
annan veg. Það er lítill vafi á því, að íslendingum gezt
miður vel að slíku trúboði. Eg bendi í því sambandi á
yfirlýsing, sem kirkjumálaráðherra fékk nýlega sam-
þykta á flokksþingi framsóknarmanna nálega í einu
hljóði. Þessi yfirlýsing er oi’ðuð svo:
„Flokksþing Framsóknarmanna heitir stuðningi
sínum þjóðlegri og frjálslyndri þjóðkirkju, sem vinnur
á mannúðlegum og menningarlegum grundvelli, án öfga
og ofstækis".
Það mundi ekki verða örðugt að fá slíka yfirflýs-
ing samþykta af öllum hinum stóru stjórnmálaflokkum
landsins. Því að svona hugsar þjóðin. En eg er þess ekki
fullvís, að henni þyki ekki kenna nokkurra öfga og of-
stækis í brigzlum um fóstbræðralag við djöfulinn. Ef
þjóðkirkja landsins færi að boða kristni með slíku orða-
lagi, mundi hún ekki verða langlíf. En svo er fyrir þakk-
andi, að á því er engin hætta.
L