Morgunn - 01.06.1937, Side 41
MORGUNN
35
Það er staðreynd, að frelsishugsjónin hefir oft á liðn-
um öldum druknað í blóði, sem úthelt var til þess að ryðja
frelsinu braut, — og þeir, sem fjöldinn dýrkaði sem hina
frjálsu anda, voru oft á tíðum allra manna ófrjálsastir,
af því að þeir voru þrælar þeirra ástríðna, sem óvirða
mannlega sál, undirokaðir af þeim lágu fýsnum, sem
drepa frjálsan manndóm.
En úr því að sjálf frelsisgyðjan er blettuð saklausu
blóði, úr því að þeir, sem f jöldinn dýrkaði sem hina frjálsu
anda, voru sjálfir í smánarlegri ánauð, — já, úr því að
sannleikuíinn um mennina er svona dapurlegur, hvar sjá-
um vér þá hinn frjálsa anda? Hvar sjáum vér þann, sem
vér getum hiklaust bent á og sagt: sjá,'hér er hið fagra,
sterka og frjálsborna líf ?
Það er dapurleg staðreynd að mynd hans skulum vér
einmitt þurfa að sjá á mesta hrygðardegi kristninnar.
Engin hugsjón hefir í rauninni átt meira ástríki að
fagna af mönnunum en frelsishugsjónin, og þegar vér sjá-
um loks hinn frjálsa anda, gætum vér búist við að sjá
hann lárviðarkrýndan á gleðidegi, hyltan af fagnandi hópi
þeirra, sem frelsið þrá og frelsinu unna; en hversu mjög
er hún ekki á aðra lund myndin: vér sjáum hann hneigja
höfuðið í kvölum, negldan upp á kross og yfirgefinn af
öllum vinum sínum á meðan hálfrökkrið hylur enn þá Gol-
gatahæð, svo að myndin verði enn ömurlegri.
Þarna var það loksins að á meðal mannanna fæddist
hinn frjálsi andi, og dauðadagur hans varð svo dapurleg-
ur, að hann er hrygðardagurinn mesti enn í dag, þó að
19 aldir séu síðan gengnar.
En er þá nokkurt vit í því að nefna krossfestan saka-
mann, umkringdan af f jandsamlegum hermönnum og sigri
hrósandi andstæðingum, hinn frjálsa anda? — já, hinn
eina frjálsa anda? Er það ekki hreint öfugmæli?
Þeirri spurning verður með því bezt svarað, að at-
huga í hverju frelsi Krists var fólgið. Eg vil gera mér
grein fyrir því í þrem höfuðatriðum:
3*